| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 103 |
|
| فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (155) |
| پس به سبب پيمان شکستنشان و کافر شدنشان به آيات خدا و به ناحق کشتن پيامبران و اينکه گفتند: دلهاى ما فرو بسته است، خدا بر دلهايشان مهر نهاده است و جز اندکى ايمان نمى‌آورند. (155) |
| وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا (156) |
| و نيز به سبب کفرشان و آن تهمت بزرگ که به مريم زدند. (156) |
| وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا (157) |
| و نيز بدان سبب که گفتند: ما مسيح پسر مريم پيامبر خدا را کشتيم. و حال آنکه آنان مسيح را نکشتند و بر دار نکردند بلکه امر برايشان مشتبه شد. هر آينه آنان که درباره او اختلاف مى‌کردند خود در ترديد بودند و به آن يقين نداشتند. تنها پيرو گمان خود بودند و عيسى را به يقين نکشته بودند. (157) |
| بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158) |
| بلکه خداوند او را به نزد خود فرا برد، که خدا پيروزمند و حکيم است. (158) |
| وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا (159) |
| و هيچ يک از اهل کتاب نيست مگر آنکه پيش از مرگش به او ايمان آورد و عيسى در روز قيامت به ايمانشان گواهى خواهد داد. (159) |
| فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا (160) |
| و به کيفر ستمى که يهودان روا داشتند و منع‌کردن بسيارشان از راه خدا، آن چيزهاى پاکيزه را که بر آنان حلال بود، حرام کرديم. (160) |
| وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (161) |
| و نيز به سبب رباخواريشان و حال آنکه از آن منع شده بودند، و خوردن اموال مردم را به باطل. و ما براى کافرانشان عذابى دردآور مهيا کرده‌ايم. (161) |
| لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا (162) |
| ولى دانشمندانشان و آن مؤمنانى را که به آنچه بر تو و به آنچه پيش از تو نازل شده ايمان دارند، و نمازگزاران و زکات‌دهندگان و مؤمنان به خدا و روز قيامت را اجر بزرگى خواهيم داد. (162) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |