| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 103 |
|
| فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (155) |
| پس چون پيمان شکستند و به آيات خدا کافر شدند و پيغمبران را به ناحق کشتند و (همه اين قبايح به جاي آوردند) بدين عذر که گفتند: دلهاي ما در پرده است (و دروغ گفتند) بلکه خدا به سبب کفر، آنها را مهر بر دل نهاد، که به جز اندکي ايمان نياورند؛ (155) |
| وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا (156) |
| و هم به واسطه کفرشان و بهتان بزرگشان بر مريم؛ (156) |
| وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا (157) |
| و هم از اين رو که گفتند: ما مسيح عيسي بن مريم رسول خدا را کشتيم، در صورتي که او را نه کشتند و نه به دار کشيدند بلکه امر بر آنها مشتبه شد؛ و همانا آنان که درباره او عقايد مختلف اظهار داشتند از روي شک و ترديد سخني گفتند و عالم به او نبودند جز آنکه از پي گمان خود مي‌رفتند؛ و به طور يقين مسيح را نکشتند؛ (157) |
| بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158) |
| بلکه خدا او را به سوي خود بالا برد، و پيوسته خدا مقتدر و کارش از روي حکمت است؛ (158) |
| وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا (159) |
| و هيچ کس از اهل کتاب نيست جز آنکه پيش از مرگ به وي (عيسي) ايمان خواهد آورد و در روز قيامت او بر آنان گواه خواهد بود؛ (159) |
| فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا (160) |
| پس به جهت (اين همه) ظلمي که يهود کردند و هم بدين جهت که بسياري مردم را از راه خدا منع کردند، ما نعمت‌هاي پاکيزه‌اي را که بر آنها حلال بود حرام گردانيديم؛ (160) |
| وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (161) |
| و هم بدين جهت که ربا مي‌گرفتند، در صورتي که از ربا خوردن نهي شده بودند، و هم از آن رو که اموال مردم را به باطل مي‌خوردند. و ما براي کافران آنها عذابي دردناک مهيا ساخته‌ايم. (161) |
| لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا (162) |
| ليکن کساني از آنها که در علم قدمي ثابت دارند و به آنچه بر تو و پيغمبران پيش از تو نازل شده مي‌گروند و به ويژه مؤمنانِ ديگر آنان که نماز به پا مي‌دارند و زکات مي‌دهند و به خدا و روز قيامت ايمان مي‌آورند، به زودي خدا آنان را اجر و ثواب عظيم عطا خواهد کرد. (162) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |