| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 103 |
|
| فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (155) |
| پس به سبب پيمان شکنى شان و اينکه به آيات خدا کفر ورزيدند و پيامبران را به ناحق کشتند و گفتند: دلهاى ما [از درک حقّ ]در غلاف است، ـ [نه ]بلکه به سبب کفرشان خدا بر دلهايشان مهر زده است که جز اندکى ايمان نمى آورند ـ، (155) |
| وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا (156) |
| و به سبب کفرشان و تهمت بزرگى که به مريم وارد کردند، [به خاطر همه اينها مستحقّ مجازات شدند]. (156) |
| وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا (157) |
| و [نيز براى ]اينکه گفتند: ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را کشتيم. در حالى که او را نکشتند و به دارش نزدند ولى امر بر آنان مشتبه شد، و همانا کسانى که درباره اش اختلاف کردند در مورد او در شکّى [عميق ]هستند، هيچ گونه علمى به او ندارند و تنها از گمان پيروى مى کنند و قطعاً او را نکشتند. (157) |
| بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158) |
| بلکه خدا او را به سوى خود بالا برد، و خدا عزّتمند و حکيم است. (158) |
| وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا (159) |
| و از اهل کتاب هيچ کس نيست مگر اينکه پيش از مرگ خود حتماً به عيسى ايمان مى آورد، و روز قيامت بر آنان گواه خواهد بود. (159) |
| فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا (160) |
| پس به سبب ظلمى [بزرگ ]که از يهوديان سر زد و اينکه [مردم را ]بسيار از راه خدا باز داشتند، چيزهائى دلپسند را که برايشان حلال بود بر آنان حرام کرديم. (160) |
| وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (161) |
| و همچنين به سبب اين که ربا مى گرفتند، در حالى که از آن نهى شده بودند، و اينکه اموال مردم را به ناحق مى خوردند. و ما براى کافرانشان عذابى دردآور آماده کرده ايم. (161) |
| لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا (162) |
| ليکن کسانى از آنان که در علم راسخند، و مؤمنان، به آنچه به سوى تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل شده است ايمان دارند، به ويژه برپا دارندگان نماز و دهندگان زکات و مؤمنان به خدا و روز واپسين. اينانند که به زودى اجرى بزرگ به آنان خواهيم داد. (162) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |