| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 407 |
|
| وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ (25) |
| و از نشانه هاى ربوبيت و يکتايى خدا اين است که آسمان ها و زمين به فرمان او برپا و استوارند; سپس هنگامى که خداوند شما آدميان را با يک ندا فرا خواند که از زمين برآييد ! ناگهان از گورها بيرون مى آييد . (25) |
| وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ (26) |
| و همه کسانى که در آسمان ها و زمينند مملوک اويند; پس حق اوست که آنان را از سراى دنيا به سراى آخرت کوچ دهد . همه کسانى که در آسمان ها و زمينند ( فرشتگان ، جنيان و آدميان ) خاضعانه به فرمان او گردن نهاده اند . (26) |
| وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27) |
| و اوست آن که موجودات را نخست پديد مى آورد ، سپس آنها را با آفرينشى جديد به سوى خود باز مى گرداند . تجديد حيات و بازگرداندن آنها براى او در نهايت آسانى است ، زيرا هر کمالى که در آسمان ها و زمين هست ، خداوند برتر از آن را که مطلق و نامتناهى است داراست ، چرا که او عزيز است و ذلت و کاستى در او راه ندارد . و حکيم است و در کارش هرگز سستى راه نمى يابد . (27) |
| ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِكُمْ ۖ هَلْ لَكُمْ مِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (28) |
| خداوند براى شما از خودتان مَثَلى زده و آن اين است : آيا شما از ميان بردگان زرخريد خود که مالک آنهاييد ، در آنچه روزى شما کرده ايم شريکانى داريد به گونه اى که شما و آنان در آن روزى ها حقى برابر داشته باشيد و از اين که بدون رخصتشان در آن اموال ، تصرّف کنيد ، بهراسيد همان گونه که از شريکان همسان خود که آزادند مى هراسيد ؟ هرگز چنين نيست که بردگانتان شريک شما باشند و تصرف شما در اموالتان با رخصت آنان باشد . پس چگونه ممکن است آفريده هاى خداوند که همگى مملوک اويند شريک وى و شايسته پرستش باشند ؟ ! خداوند اين گونه ، آيات خود را براى مردمى که به عقل خويش درمى يابند به روشنى بيان مى کند . (28) |
| بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (29) |
| ولى مشرکان باورهايشان را براساس علم و خِرد استوار نساخته اند ، بلکه اين ستمکاران از هواهاى نفسانى خود پيروى کرده اند . پس کسانى را که خداوند به خاطر ستم هايشان به گمراهى افکنده است چه کسى هدايت مى کند ؟ آنان هدايت کننده اى ندارند و ياورانى نخواهند داشت که آنان را يارى دهند و نجاتشان بخشند . (29) |
| فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (30) |
| حال که روشن شد آفرينش و تدبير در اختيار خداوند است و او هيچ گونه شريکى ندارد و کسانى که از وى روى گردانده اند در قيامت راه نجاتى ندارند ، پس روى خود را به سوى اين دين ] تسليم خدا بودن [ بگردان و $بى آن که به راست يا چپ گرايش يابى ، تنها به آن چشم بدوز . بر اين دين پايدار باش; دينى که فطرت خداداديت تو را به آن گرايش مى دهد; همان فطرتى که خداوند همه انسان ها را بر آن آفريده است . آفرينش خدا دگرگونى ندارد و با اختلاف افراد و اختلاف زمان ها و مکان ها ، تغيير و تبديل نمى پذيرد . اين است دين استوار ولى بيشتر مردم نمى دانند . (30) |
| ۞ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (31) |
| تو و پيروانت بى هيچ انحرافى به اين دين روى آوريد و به درگاه خدا بازآييد و از او پروا کنيد و نماز را برپا داريد و از مشرکان مباشيد . (31) |
| مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (32) |
| از کسانى نباشيد که براساس هواهاى نفسانى خود در دينشان اختلاف کردند و يکپارچگى آن را از بين بردند و به گروه هاى پراکنده اى که هر يک پيرو انديشه اى است تقسيم شدند و هر گروهى به آيينى که برگزيده است شادمان است . (32) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |