| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 322 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1) |
| حساب مردم به آنان نزديک است در حالى که ايشان در غفلتى [عميق، از حق ]رويگردانند. (1) |
| مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ (2) |
| هيچ تذکر تازه اى از پروردگارشان براى آنان نمى آيد مگر اين که آن را مى شنوند، در حالى که به بازى سرگرمند. (2) |
| لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3) |
| و دل هايشان [به دنيا] مشغول است، و آنان که ستم پيشه اند نجواى خود را پنهان داشتند [و گفتند]: آيا اين [مرد ]جز بشرى است مانند شما؟ آيا به سحر روى مى آوريد با اين که مى بينيد [سحر است]؟ (3) |
| قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (4) |
| [پيامبر] گفت: پروردگار من هر سخنى را در آسمان و زمين مى داند [اگرچه مخفى باشد ]و او است شنوا و دانا. (4) |
| بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5) |
| بلکه گفتند: [سخنان او] خواب هايى آشفته است، بلکه آنها را به دروغ ساخته است، بلکه او شاعر (خيالپرداز) است. [اگر پيامبر است ]بايد معجزه اى براى ما بياورد مانند معجزه هايى که پيامبران پيشين [با آنها ]فرستاده شدند. (5) |
| مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6) |
| پيش از آنان [مردم] هيچ قريه اى که آن را نابود کرديم [با ديدن معجزات] ايمان نياوردند، پس آيا اينان ايمان مى آورند؟ (6) |
| وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (7) |
| و پيش از تو [به رسالت] نفرستاديم مگر مردانى را که به آنان وحى مى کرديم، پس اگر نمى دانيد از اهل ذکر (اهل کتاب) سؤال کنيد. (7) |
| وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8) |
| و آنان را جسدهايى بى جان قرار نداديم که غذا نخورند، و جاودانه نبودند [که نميرند]. (8) |
| ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَيْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9) |
| سپس به وعده اى که به آنان داده بوديم وفا کرديم و ايشان و هر که را مى خواستيم نجات داديم و مسرفان را به هلاکت رسانديم. (9) |
| لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (10) |
| و همانا کتابى به سوى شما فرستاديم که تذکر [و بيدارى] شما در آن است، پس آيا عقل را به کار نمى گيريد؟ (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |