| سوره 89 | سوره مبارکه الفجر | صفحه 593 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالْفَجْرِ (1) |
| قَسم به فجر (صبحدم). (1) |
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) |
| و قسم به شب هايى ده گانه. (2) |
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) |
| و قسم به زوج و فرد. (3) |
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) |
| و قسم به شب وقتى که مى رود. (4) |
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (5) |
| آيا در اين [سوگندها] براى خردمند، قَسَمى [کافى ]هست؟ (5) |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) |
| آيا نديدى که پروردگارت با عاد چه کرد؟ (6) |
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) |
| قوم اِرَم که داراى قدرت و صلابت بودند; (7) |
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) |
| همانان که در ميان بلاد مانندشان آفريده نشده بود. (8) |
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) |
| و با ثمود که در وادى خود سنگ هاى بزرگ را بريده بودند. (9) |
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) |
| و با فرعون صاحب ميخ هاى فراوان (10) |
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) |
| همانان که در بلاد طغيان نمودند. (11) |
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) |
| و در آنها بسيار فساد کردند. (12) |
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) |
| پس پروردگارت تازيانه عذاب را بر آنان فروباريد. (13) |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) |
| بى ترديد پروردگار تو در کمينگاه است. (14) |
| فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) |
| [خداوند انسان را به خير و شرّ آزمايش مى کند]; امّا انسان وقتى که پروردگارش امتحانش کند و به او کَرَم نمايد و در رفاه قرارش دهد مى گويد: پروردگارم مرا گرامى داشته است. (15) |
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) |
| و زمانى که امتحانش کند و رزقش را بر او تنگ گرداند، مى گويد: پروردگارم مرا خوار کرده است. (16) |
| كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) |
| چنين نيست، بلکه شما يتيمان را گرامى نمى داريد. (17) |
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) |
| و يکديگر را بر طعام دادن به مسکينان ترغيب نمى کنيد. (18) |
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (19) |
| و ميراث [يتيمان] را يک جا مى خوريد. (19) |
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) |
| و مال را بسيار دوست مى داريد. (20) |
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) |
| چنين نباشيد! وقتى که اين زمين به شدت در هم کوبيده شود. (21) |
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22) |
| و پروردگارت حضور يابد، و فرشتگان صف به صفّ بيايند. (22) |
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23) |
| و در آن روز جهنّم را بياورند، آن روز انسان متذکّر مى شود; ولى اين متذکّر شدن چه سودى براى او دارد؟ (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |