| سوره 62 | سوره مبارکه الجمعة | صفحه 554 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (9) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! وقتى که در روز جمعه براى نماز ندا مى شويد به سوى ذکر خدا (نماز جمعه) بشتابيد و خريد و فروش را رها کنيد، اين براى شما بهتر است، اگر بدانيد. (9) |
| فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (10) |
| پس چون نماز به پايان رسيد در زمين پراکنده شويد و از فضل خداوند طلب کنيد، و خدا را بسيار به ياد آوريد، باشد که ظفرمند گرديد. (10) |
| وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا ۚ قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ ۚ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (11) |
| و آن گاه که تجارتى يا لهوى ببينند به سوى آن پراکنده مى شوند و تو را برپا ايستاده رها مى کنند; بگو: آنچه نزد خداوند است از لهو و از تجارت بهتر است; و خدا بهترين عطاکنندگان است. (11) |
| سوره 63 | سوره مبارکه المنافقون | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ (1) |
| هنگامى که منافقان نزد تو آيند گويند: شهادت مى دهيم که تو حتماً رسول خدايى، و خدا مى داند که تو حتماً رسول او هستى، و خداوند شهادت مى دهد که منافقان قطعاً دروغگويند. (1) |
| اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (2) |
| قَسَم هاى خود را سپر خويش گرفتند و در نتيجه [مردم را] از راه خدا بازداشتند، به راستى چه بد است آنچه آنان انجام مى دهند. (2) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ (3) |
| اين بدان سبب است که آنان ايمان آوردند، سپس کفر ورزيدند، پس بر قلب هايشان مُهر زده شد، در نتيجه آنان نمى فهمند. (3) |
| ۞ وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ ۖ وَإِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ ۖ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ ۖ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ ۚ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (4) |
| و چون آنان را ببينى، از هيکل هايشان خوشت مى آيد، و اگر سخن بگويند به سخنانشان گوش مى دهى، در حالى که گويى آنها چوب هايى تکيه به ديوار داده شده اند; هر بانگى را بر ضدّ خود مى پندارند، آنانند دشمنان واقعى، پس از ايشان برحذر باش; خدا بکشدشان، چگونه [از حقّ] گردانده مى شوند؟! (4) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |