| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 269 |
|
| وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (15) |
| و در زمين کوه هايى استوار پى افکند تا شما را نلرزاند و رودها و راه هايى را[پديد آورد]شايد شما هدايت شويد. (15) |
| وَعَلَامَاتٍ ۚ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ (16) |
| و نشانه هايى[قرار داد] و آنان (انسان ها) به وسيله ستاره ها راه مى يابند. (16) |
| أَفَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لَا يَخْلُقُ ۗ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (17) |
| پس آيا کسى که خلق مى کند مانند کسى است که خلق نمى کند؟! با اين وصف آيا هشيار نمى شويد؟! (17) |
| وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (18) |
| و اگر نعمت هاى خدا را شماره کنيد، همه آنها را نمى توانيد شمرد; بى شک خدا آمرزنده و رحيم است. (18) |
| وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (19) |
| و خدا آنچه را پنهان مى کنيد و آنچه را آشکار مى سازيد مى داند. (19) |
| وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (20) |
| و آنهايى را که [مشرکان]بجز خدا مى خوانند چيزى خلق نمى کنند و خودشان مخلوقند. (20) |
| أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ ۖ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (21) |
| مردگانند، نه زندگان و نمى دانند چه وقت برانگيخته مى شوند. (21) |
| إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (22) |
| معبود شما معبودى يگانه است; پس کسانى که به آخرت ايمان ندارند قلب هايشان منکر[آن] است و آنان مستکبرند. (22) |
| لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ (23) |
| حقّاً خدا آنچه را پنهان مى کنند و آنچه را آشکار مى سازند مى داند. بى شک او مستکبران را دوست نمى دارد. (23) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (24) |
| و چون به آنان گفته شود: پروردگار شما چه چيزى نازل کرده است؟ مى گويند: [اين]افسانه هاى گذشتگان است. (24) |
| لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (25) |
| سرانجام در روز قيامت بارِ گناهان خود را به طور کامل به دوش مى کشند، و[نيز] بخشى از بارِ گناهان کسانى را که از روى بى علمى گمراهشان مى کنند. اگاه باشيد که بد بارگناهى برمى دارند. (25) |
| قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (26) |
| همانا کسانى که پيش از آنان بودند حيله و نيرنگ کردند; پس خدا بنيانشان را از پايه ويران کرد و سقف از بالايشان بر آنان فرو ريخت و عذاب از آن جا که تصور نمى کردند، بر آنان در رسيد. (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |