| | سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 10 | 
 | 
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62) | 
| همانا از مؤمنان و يهوديان و نصارا و صابئان، کسانى که به خدا و روز واپسين ايمان آورده و کار شايسته کرده باشند اجرشان در نزد پروردگارشان برايشان خواهد بود و هيچ ترسى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد. (62) | 
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63) | 
| و ]ياد کنيد[ وقتى را که از شما پيمان استوار گرفتيم و کوه طور را بر فرازتان برافراشتيم و ]با اين قدرت نمائى گفتيم: [آنچه را ]از دين[ به شما داده ايم با جدّيّت تمام بگيريد و آنچه را در آن آمده است مورد توجّه قرار دهيد باشد که تقوا پيشه شويد. (63) | 
| ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (64) | 
| سپس شما بعد از آن روى گردانديد، و اگر فضل خدا و رحمت او ب شما نبود از زيانکاران مى شديد. (64) | 
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (65) | 
| و بى ترديد کسانى از خودتان را که در مورد روز شنبه تعدّى کردند شناخته ايد که ]به سبب تعدّيشان[ به آنان گفتيم: بوزينگانى شويد مطرود ]و رانده شده[. (65) | 
| فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (66) | 
| پس آن عقوبت را عبرتى براى حاضران و آيندگان و موعظه اى براى تقواپيشگان قرار داديم. (66) | 
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (67) | 
| و ]ياد کنيد[ وقتى را که موسى به قوم خود گفت: همانا خدا به شما فرمان مى دهد که گاوى را ذبح کنيد، گفتند: آيا ما را به استهزا مى گيرى؟ گفت: پناه مى برم به خدا از اينکه از جاهلان باشم. (67) | 
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا فَارِضٌ وَلَا بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَٰلِكَ ۖ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ (68) | 
| گفتند: بخاطر ما پروردگارت را بخوان تا براى ما بيان کند که آن ]گاو[ چگونه است؟ گفت: او مى گويد که آن گاوى است نه سالخورده و نه جوان ]بلکه [ميان اين دو است; پس آنچه را به آن مأموريد انجام دهيد. (68) | 
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ (69) | 
| گفتند: بخاطر ما پروردگارت را بخوان تا براى ما بيان کند که رنگش چيست؟ گفت: او مى گويد که آن گاوى است زرد خالص که بينندگان را مسرور مى کند (69) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |