| سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 518 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (1) |
| قاف، سوگند به قرآن باشکوه، (1) |
| بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (2) |
| [که آنان نگرويدند،] بلکه از اينکه هشداردهنده‌اى از خودشان برايشان آمد، در شگفت شدند و کافران گفتند: «اين [محمّد و حکايت معاد] چيزى عجيب است» (2) |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (3) |
| «آيا چون مُرديم و خاک شديم [زنده مى‌شويم]؟ اين بازگشتى بعيد است.» (3) |
| قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (4) |
| قطعاً دانسته‌ايم که زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مى‌کاهد. و پيش ما کتاب ضبطکننده‌اى است. (4) |
| بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ (5) |
| [نه،] بلکه حقيقت را، وقتى برايشان آمد، دروغ خواندند، و آنها در کارى سردرگم [مانده]اند. (5) |
| أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ (6) |
| مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريسته‌اند که چگونه آن را ساخته و زينتش داده‌ايم و براى آن هيچ گونه شکافتگى نيست. (6) |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (7) |
| و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا کوه]ها فرو افکنديم و در آن از هر گونه جفت دل‌انگيز رويانيديم. (7) |
| تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ (8) |
| [تا] براى هر بنده توبه‌کارى بينش‌افزا و پندآموز باشد. (8) |
| وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (9) |
| و از آسمان، آبى پر برکت فرود آورديم، پس بدان [وسيله] باغها و دانه‌هاى دروکردنى رويانيديم. (9) |
| وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ (10) |
| و درختان تناور خرما که خوشه[هاى] روى هم چيده دارند. (10) |
| رِزْقًا لِلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (11) |
| [اينها همه] براى روزىِ بندگان [من] است، و با آن [آب] سرزمين مرده‌اى را زنده گردانيديم؛ رستاخيز [نيز] چنين است. (11) |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12) |
| پيش از ايشان قوم نوح و اصحاب رَسّ و ثمود، (12) |
| وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13) |
| و عاد و فرعون و برادران لوط، (13) |
| وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14) |
| و بيشه‌نشينان و قوم تُبّع به تکذيب پرداختند؛ همگى فرستادگان [ما] را به دروغ گرفتند و [در نتيجه] تهديد [من] واجب آمد. (14) |
| أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (15) |
| مگر از آفرينش نخستين [خود] به تنگ آمديم؟ [نه!] بلکه آنها از خلق جديد در شبهه‌اند. (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |