| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 322 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1) |
| براى مردم [وقت] حسابشان نزديک شده است، و آنان در بى‌خبرى رويگردانند. (1) |
| مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ (2) |
| هيچ پند تازه‌اى از پروردگارشان نيامد، مگر اينکه بازى‌کنان آن را شنيدند. (2) |
| لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3) |
| در حالى که دلهايشان مشغول است. و آنانکه ستم کردند پنهانى به نجوا برخاستند که: «آيا اين [مرد] جز بشرى مانند شماست؟ آيا ديده و دانسته به سوى سحر مى‌رويد؟» (3) |
| قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (4) |
| [پيامبر] گفت: «پروردگارم [هر] گفتار[ى] را در آسمان و زمين مى‌داند، و اوست شنواى دانا.» (4) |
| بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5) |
| بلکه گفتند: «خوابهاى شوريده است، [نه] بلکه آن را بربافته، بلکه او شاعرى است. پس همان گونه که براى پيشينيان هم عرضه شد، بايد براى ما نشانه‌اى بياورد.» (5) |
| مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6) |
| قبل از آنان [نيز مردم] هيچ شهرى -که آن را نابود کرديم- [به آيات ما] ايمان نياوردند. پس آيا اينان [به معجزه] ايمان مى‌آورند؟ (6) |
| وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (7) |
| و پيش از تو [نيز] جز مردانى را که به آنان وحى مى‌کرديم گسيل نداشتيم. اگر نمى‌دانيد از پژوهندگان کتابهاى آسمانى بپرسيد. (7) |
| وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8) |
| و ايشان را جسدى که غذا نخورند قرار نداديم و جاويدان [هم] نبودند. (8) |
| ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَيْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9) |
| سپس وعده [خود] به آنان را راست گردانيديم و آنها و هر که را خواستيم نجات داديم و افراطکاران را به هلاکت رسانيديم. (9) |
| لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (10) |
| در حقيقت، ما کتابى به سوى شما نازل کرديم که ياد شما در آن است. آيا نمى‌انديشيد؟ (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |