| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 31 |
|
| الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ ۚ وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ (197) |
| حجّ در ماههاى معينى است. پس هر کس در اين [ماه]ها، حجّ را [برخود] واجب گرداند، [بداند که] در اثناى حجّ، همبسترى و گناه و جدال [روا] نيست، و هر کار نيکى انجام مى‌دهيد، خدا آن را مى‌داند، و براى خود توشه برگيريد که در حقيقت، بهترين توشه، پرهيزگارى است، و اى خردمندان! از من پروا کنيد. (197) |
| لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ (198) |
| بر شما گناهى نيست که [در سفر حجّ] از فضل پروردگارتان [روزىِ خويش] بجوييد؛ پس چون از عرفات کوچ نموديد، خدا را در مشعر الحرام ياد کنيد، و يادش کنيد که شما را که پيشتر از بيراهان بوديد، فرا راه آورد. (198) |
| ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (199) |
| پس، از همان جا که [انبوه] مردم روانه مى‌شوند، شما نيز روانه شويد و از خداوند آمرزش خواهيد که خدا آمرزنده مهربان است. (199) |
| فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ (200) |
| و چون آداب ويژه حجّ خود را به جاى آورديد، همان گونه که پدران خود را به ياد مى‌آوريد، يا با يادکردنى بيشتر، خدا را به ياد آوريد. و از مردم کسى است که مى‌گويد: «پروردگارا، به ما، در همين دنيا عطا کن» و حال آنکه براى او در آخرت نصيبى نيست. (200) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (201) |
| و برخى از آنان مى‌گويند: «پروردگارا! در اين دنيا به ما نيکى و در آخرت [نيز] نيکى عطا کن، و ما را از عذاب آتش [دور] نگه دار.» (201) |
| أُولَٰئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ۚ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (202) |
| آنانند که از دستاوردشان بهره‌اى خواهند داشت و خدا زودشمار است. (202) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |