| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 270 |
|
| ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) |
| سپس روز قيامت آنان را رسوا مى‌کند و مى‌گويد: «کجايند آن شريکان من که در باره آنها [با پيامبران] مخالفت مى‌کرديد؟» کسانى که به آنان علم داده شده است مى‌گويند: «در حقيقت، امروز رسوايى و خوارى بر کافران است.» (27) |
| الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) |
| همانان که فرشتگان جانشان را مى‌گيرند در حالى که بر خود ستمکار بوده‌اند. پس، از درِ تسليم درمى‌آيند [و مى‌گويند:] «ما هيچ کار بدى نمى‌کرديم.» آرى، خدا به آنچه مى‌کرديد داناست. (28) |
| فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) |
| پس، از درهاى دوزخ وارد شويد و در آن هميشه بمانيد، و حقا که چه بد است جايگاه متکبران. (29) |
| ۞ وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ۚ قَالُوا خَيْرًا ۗ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۚ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ ۚ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) |
| و به کسانى که تقوا پيشه کردند، گفته شود: «پروردگارتان چه نازل کرد؟» مى گويند: «خوبى.» براى کسانى که در اين دنيا نيکى کردند [پاداش] نيکويى است، و قطعاً سراى آخرت بهتر است، و چه نيکوست سراى پرهيزگاران: (30) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) |
| بهشتهاى عدن که در آن داخل مى‌شوند؛ رودها از زير [درختان] آنها روان است؛ در آنجا هر چه بخواهند براى آنان [فراهم] است. خدا اين گونه پرهيزگاران را پاداش مى‌دهد. (31) |
| الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) |
| همان کسانى که فرشتگان جانشان را -در حالى که پاکند- مى‌ستانند [و به آنان] مى‌گويند: «درود بر شما باد، به [پاداش] آنچه انجام مى‌داديد به بهشت درآييد.» (32) |
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) |
| آيا [کافران] جز اين که فرشتگانِ [جان‌ستان] به سويشان آيند، يا فرمان پروردگارت [داير بر عذابشان] دررسد، انتظارى مى‌برند؟ کسانى که پيش از آنان بودند [نيز] اين گونه رفتار کردند، و خدا به ايشان ستم نکرد، بلکه آنان به خود ستم مى‌کردند. (33) |
| فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) |
| پس [کيفر] بديهايى که کردند به آنان رسيد، و آنچه مسخره‌اش مى‌کردند آنان را فرا گرفت. (34) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |