| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 535 |
|
| يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ (17) |
| نوجواناني هميشه نو جوان همواره [براي خدمت] پيرامونشان مي گردند، (17) |
| بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (18) |
| با قدح ها و کوزه ها و جام هايي از باده ناب و پاک، (18) |
| لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ (19) |
| که از نوشيدنش نه سردرد گيرند، و نه مست و بي خرد شوند، (19) |
| وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20) |
| و ميوه ها از هر نوعي که اختيار کنند، (20) |
| وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (21) |
| و گوشت پرنده از هر گونه اي که بخواهند، (21) |
| وَحُورٌ عِينٌ (22) |
| و حورياني چشم درشت، (22) |
| كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23) |
| هم چون مرواريد پنهان شده در صدف؛ (23) |
| جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24) |
| پاداشي است در برابر اعمالي که همواره انجام مي دادند. (24) |
| لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (25) |
| در آنجا نه سخن بيهوده اي مي شنوند، نه کلام گناه آلودي، (25) |
| إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (26) |
| مگر سخني که سلام است و سلام، (26) |
| وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (27) |
| و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (27) |
| فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ (28) |
| در سايه درخت سدر بي خارند، (28) |
| وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ (29) |
| و درختان موزي که ميوه هايش خوشه خوشه روي هم چيده شده است، (29) |
| وَظِلٍّ مَمْدُودٍ (30) |
| و سايه اي گسترده و پايدار، (30) |
| وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ (31) |
| و آبي ريزان، (31) |
| وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (32) |
| و ميوه اي فراوان، (32) |
| لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (33) |
| که پايان نپذيرد و ممنوع نشود، (33) |
| وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ (34) |
| و همسراني بلند مرتبه، (34) |
| إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً (35) |
| که ما آنان را با آفرينشي ويژه آفريديم؛ (35) |
| فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا (36) |
| پس آنان را همواره دوشيزه قرار داده ايم (36) |
| عُرُبًا أَتْرَابًا (37) |
| عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. (37) |
| لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ (38) |
| [همه اين نعمت ها] براي سعادتمندان [است.] (38) |
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (39) |
| گروهي بسيار از پيشينيان، (39) |
| وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ (40) |
| و گروهي بسيار از پسينيان، (40) |
| وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (41) |
| و شقاوتمندان، چه دون پايه اند شقاوتمندان! (41) |
| فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (42) |
| در ميان بادي سوزان و آبي جوشان [قرار دارند،] (42) |
| وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (43) |
| و سايه اي از دودهاي بسيار غليظ و سياه، (43) |
| لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (44) |
| نه خنک است و نه آرام بخش، (44) |
| إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (45) |
| اينان پيش از اين از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، (45) |
| وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (46) |
| و همواره بر گناهان بزرگ پافشاري داشتند، (46) |
| وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47) |
| و پيوسته مي گفتند: آيا هنگامي که مرديم و خاک و استخوان شديم، آيا به راستي برانگيخته مي شويم؟! (47) |
| أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48) |
| و آيا پدران گذشته ما نيز برانگيخته مي شوند؟! (48) |
| قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (49) |
| بگو: بي ترديد همه پيشينيان وهمه پسينيان، (49) |
| لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (50) |
| براي وعده گاه روزي معين گرد آورده خواهند شد. (50) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |