| سوره 63 | سوره مبارکه المنافقون | صفحه 555 |
|
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (5) |
| و هنگامى که بخشى از خيانت ها و کجروى هايشان آشکار گردد و به آنان گفته شود : بياييد تا پيامبر خدا براى شما از خدا آمرزش بخواهد ، سرهايشان را برمى گردانند ، و آنان را مى بينى که از گوينده آن سخن روى برمى تابند و تکبّرکنان از پذيرفتن سخن او خوددارى مى کنند . (5) |
| سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (6) |
| براى آنان يکسان است ، چه برايشان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى ، خدا هرگز آنان را نخواهد آمرزيد ، زيرا آنان فاسقند و خدا مردم فاسق را هدايت نمى کند و به راه سعادت و بهشت نمى برد . (6) |
| هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّىٰ يَنْفَضُّوا ۗ وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ (7) |
| اينان همان کسانى اند که ] به قوم و قبيله خود [ مى گويند : به مؤمنانى که نزد رسول خدايند و او را يارى مى کنند انفاق نکنيد تا از اطراف او پراکنده شوند و او نتواند بر ما حکمرانى کند . آنان چنين مى گويند درحالى که گنجينه هاى آسمان ها و زمين از آنِ خداست و هرگاه بخواهد ، ياران پيامبر را توانگر مى کند ، ولى منافقان اين حقيقت را درنمى يابند . (7) |
| يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ (8) |
| مى گويند : اگر به مدينه باز گرديم ، قطعاً آن که عزيزتر است آن را که زبون تر است از آن جا بيرون خواهد کرد ، و حال آن که عزّت ، همه از آنِ خدا و پيامبرش و مؤمنان است ، امّا منافقان نمى دانند . (8) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (9) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، مبادا اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا باز دارند که به ورطه نفاق در خواهيد افتاد ، و کسانى که چنين کنند ، آنانند زيانکاران . (9) |
| وَأَنْفِقُوا مِنْ مَا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِينَ (10) |
| و بخشى از آنچه را که به شما ارزانى داشته ايم انفاق کنيد ، پيش از آن که يکى از شما را مرگ در رسد و بگويد : پروردگارا ، چرا مرگ مرا اندکى به تأخير نينداختى تا از اموال خود صدقه دهم و از شايستگان باشم ؟ (10) |
| وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (11) |
| اين درخواست پذيرفته نمى شود ، زيرا هنگامى که اجل کسى فرا رسيد ، هرگز خدا او را به تأخير نمى افکند ، و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است . (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |