| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 147 |
|
| ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (143) |
| خداوند از دام ها هشت تاى پديد آورده است ; از گوسفندان دو تا ( نر و ماده آنها ) و از بزها دو تا ( نر و ماده آنها ) . به مشرکان بگو : آيا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده يا ماده هاى آن دو يا جنينى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ اگر راست مى گوييد ، براساس هر نوع دانشى که براى شما حاصل شده باشد به من خبر دهيد . (143) |
| وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (144) |
| و از شتران نيز دو تا ( نر و ماده آنها ) و از گاوها دو تا ( نر و ماده آنها ) را آفريده است . بگو : آيا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده يا مادّه هاى آن دو يا جنينى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ آيا تحريم اينها را خود به انديشه دريافته ايد يا آن گاه که خدا شما را بدان سفارش مى کرد حضور داشتيد ؟ هرگز چنين نيست ، بلکه بر خدا دروغ بسته ايد . و کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغى بندد تا مردم را ندانسته به گمراهى افکنَد . شما ستمکاريد و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . (144) |
| قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (145) |
| بگو : در آنچه به من وحى شده است طعام حرامى را نمى يابم که بر خورنده اى که آن را مى خورد حرام شده باشد ، مگر اين که مردار باشد يا خونى ريخته شده يا گوشت خوک باشد که پليد است ، يا دامى که آن را به نافرمانى سر بريده ، همان که هنگام ذبحش نام غير خدا را بر آن برده اند . و هر کس به خوردن يکى از اينها ناچار شود ، به شرط آن که ناچارى او در اثر ستمکارى و سرکشى نباشد بر او حلال مى شود ، چرا که خدا آمرزنده و مهربان است . (145) |
| وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (146) |
| و بر يهوديان ]خوردن گوشت[ هر حيوان ناخندارى را حرام کرديم ، و از گاو و گوسفند ( ميش و بز ) پيه هاى آن دو را بر آنان حرام نموديم ، مگر پيه هايى که بر پشت يا روده هايشان باشد يا با استخوانى آميخته باشد . اين حکم را به سزاى تجاوزگرى شان براى آنان مقرر کرديم ، و قطعاً ما راستگوييم . (146) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |