سوره 76 | سوره مبارکه الانسان | صفحه 580 |
|
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (26) |
و پاسى از شب را نماز بگزار و در آن پروردگارت را سجده کن ، و شب هنگام که زمانى طولانى است ، او را تسبيح گوى و به پاکى ياد کن . (26) |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (27) |
اينان که گنهکار و کفرپيشه اند سراى زودگذر دنيا را دوست دارند و جز به آن نمى انديشند و روزى گران را که پيش روى خود دارند وامى گذارند و از آن غفلت مىورزند . (27) |
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (28) |
آنان گمان نکنند که اگر با دل بستن به دنيا با خدا مخالفت مى کنند بر او چيره شده اند ، زيرا ماييم که آنان را آفريده و پيوند مفاصل و اندامشان را استوار ساخته ايم ، و هرگاه بخواهيم آنان را از بين مى بريم و امثالشان را چنان که بايد جايگزينشان مى کنيم . (28) |
إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (29) |
اينها همه مايه يادآورى است ، پس هر که بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگيرد و به قرب او نايل آيد ، اين راه را برمى گزيند . (29) |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (30) |
ولى بدانيد که شما چيزى را اراده نمى کنيد مگر اين که خدا آن را اراده کند ، همانا خدا دانا و حکيم است . (30) |
يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (31) |
از اين رو هر که را بخواهد به رحمت خود درمى آورد ، و اين را تنها براى مؤمنان و تقواپيشگان خواسته است; اما براى ستمکاران ( کافران و گنه پيشگان ) عذابى دردناک آماده کرده است . (31) |
سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1) |
سوگند به فرشتگان وحى که پى در پى فرستاده مى شوند ، (1) |
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2) |
و آن گاه که فرستاده شوند همچون بادى توفنده راه مى پويند ، (2) |
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3) |
و سوگند به آن فرشتگانى که صحيفه هاى وحى را براى پيامبر مى گشايند ، (3) |
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4) |
و آن گاه که بگشايند ، جدا ساختن حق را از باطل و حلال را از حرام آغاز مى کنند ، (4) |
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5) |
و سپس صحيفه هاى وحى را به صورت قرآن که يادآور است بر پيامبر مى افکنند ، (5) |
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6) |
تا اتمام حُجّتى باشد يا اخطار و هشدارى; (6) |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7) |
به اينها سوگند که آنچه به شما وعده داده مى شود ( رستاخيز و جزا و پاداش ) قطعاً تحقّق خواهد يافت . (7) |
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8) |
پس آن گاه که ستارگان تاريک شوند و محو گردند ، (8) |
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9) |
و آن گاه که آسمان بشکافد و دو پاره گردد ، (9) |
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10) |
و آن گاه که کوه ها از جاى برکنده شوند و روان گردند ، (10) |
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11) |
و آن گاه که براى پيامبران وقتى تعيين شود تا براى اداى شهادت حضور يابند ، بر اثر شگفتى و هراس آن هنگام خواهند پرسيد ، (11) |
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12) |
اين رخدادها براى چه روزى به تأخير افتاده است ؟ (12) |
لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13) |
براى روز داورى . (13) |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14) |
و چه چيز تو را آگاه کرده است که روز داورى چيست ؟ (14) |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (15) |
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (15) |
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16) |
آيا اقوام نخستين را به سبب اين که رستاخيز را دروغ انگاشتند هلاک نکرديم ؟ (16) |
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17) |
سپس امّت هاى بعدى را در پى آنان نابود مى کنيم . (17) |
كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18) |
زيرا ما با همه مجرمان اين گونه رفتار مى کنيم . (18) |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (19) |
آن روز واى بر تکذيب کنندگان ! (19) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |