فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 79

سوره مبارکه النازعات
The Pluckers

Page 584
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16)
Quand son Seigneur l'appela, dans Towâ, la vallée sanctifiée: (16)
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17)
«Va vers Pharaon. Vraiment, il s'est rebellé!» (17)
فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ (18)
Puis dis-lui: «Voudrais-tu te purifier? (18)
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19)
et que je te guide vers ton Seigneur afin que tu Le craignes?» (19)
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20)
Il lui fit voir le très grand miracle. (20)
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21)
Mais il le qualifia de mensonge et désobéit; (21)
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22)
Ensuite, il tourna le dos, s'en alla précipitamment, (22)
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23)
rassembla [les gens] et leur fit une proclamation, (23)
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24)
et dit: «C'est moi votre Seigneur, le très haut». (24)
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25)
Alors Allah le saisit de la punition exemplaire de l'au-delà et de celle d'ici-bas. (25)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ (26)
Il y a certes là un sujet de réflexion pour celui qui craint. (26)
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27)
Etes-vous plus durs à créer? ou le ciel, qu'Il a pourtant construit? (27)
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28)
Il a élevé bien haut sa voûte, puis l'a parfaitement ordonné; (28)
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29)
Il a assombri sa nuit et fait luire son jour. (29)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30)
Et quant à la terre, après cela, Il l'a étendue: (30)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31)
Il a fait sortir d'elle son eau et son pâturage, (31)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32)
et quant aux montagnes, Il les a ancrées, (32)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33)
pour votre jouissance, vous et vos bestiaux. (33)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34)
Puis quand viendra le grand cataclysme, (34)
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ (35)
le jour où l'homme se rappellera à quoi il s'est efforcé, (35)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ (36)
l'Enfer sera pleinement visible à celui qui regardera... (36)
فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ (37)
Quant à celui qui aura dépassé les limites (37)
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38)
et aura préféré la vie présente, (38)
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39)
alors, l'Enfer sera son refuge... (39)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40)
Et pour celui qui aura redouté de comparaître devant son Seigneur, et préservé son âme de la passion, (40)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41)
le Paradis sera alors son refuge. (41)
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42)
Ils t'interrogent au sujet de l'Heure: «Quand va-t-elle jeter l'ancre?» (42)
فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا (43)
Quelle [science] en as-tu pour le leur dire? (43)
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا (44)
Son terme n'est connu que de ton Seigneur. (44)
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا (45)
Tu n'es que l'avertisseur de celui qui la redoute. (45)
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46)
Le jour où ils la verront, il leur semblera n'avoir demeuré qu'un soir ou un matin. (46)
Last PageNext PagePage 584Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی