فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 78

سوره مبارکه النبا
The Tiding, The news, Nab'e

Page 583
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
Pour les pieux ce sera une réussite: (31)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
jardins et vignes, (32)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
et des (belles) aux seins arrondis, d'une égale jeunesse, (33)
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
et coupes débordantes. (34)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
Ils n'y entendront ni futilités ni mensonges. (35)
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
A titre de récompense de ton Seigneur et à titre de don abondant (36)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
du Seigneur des cieux et de la terre et de ce qui existe entre eux, le Tout Miséricordieux; ils n'osent nullement Lui adresser la parole. (37)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
Le jour où l'Esprit et les Anges se dresseront en rangs, nul ne saura parler, sauf celui à qui le Tout Miséricordieux aura accordé la permission, et qui dira la vérité. (38)
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
Ce jour-là est inéluctable. Que celui qui veut prenne donc refuge auprès de son Seigneur. (39)
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا (40)
Nous vous avons avertis d'un châtiment bien proche, le jour où l'homme verra ce que ses deux mains ont préparé; et l'infidèle dira: «Hélas pour moi! Comme j'aurais aimé n'être que poussière». (40)
Chapter 79

سوره مبارکه النازعات
The Pluckers

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Au nom d'Allah (Dieu), le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux.
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1)
Par ceux qui arrachent violemment! (1)
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2)
Et par ceux qui recueillent avec douceur! (2)
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3)
Et par ceux qui voguent librement, (3)
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4)
puis s'élancent à toute vitesse, (4)
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5)
et règlent les affaires! (5)
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6)
Le jour où [la terre] tremblera [au premier son du clairon] (6)
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7)
immédiatement suivi du deuxième. (7)
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8)
Ce jour-là, il y aura des cours qui seront agités d'effroi, (8)
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9)
et leurs regards se baisseront. (9)
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10)
Ils disent: «Quoi! Serons-nous ramenés à notre vie première, (10)
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً (11)
quand nous serons ossements pourris?» (11)
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12)
Ils disent: «ce sera alors un retour ruineux!» (12)
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
Il n'y aura qu'une sommation, (13)
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (14)
et voilà qu'ils seront sur la terre (ressuscités). (14)
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15)
Le récit de Moïse t'est-il parvenu? (15)
Last PageNext PagePage 583Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی