فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 79

سوره مبارکه النازعات
The Pluckers

Page 584
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16)
Damals rief ihn sein Herr im heiligen Wadi Tuwa (16)
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17)
"Geh hin zu Pharao; denn er hat das Maß überschritten. (17)
فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ (18)
Sprich dann (zu ihm): "Willst du dich nicht reinigen? (18)
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19)
Und ich werde dich zu deinem Herrn führen, auf daß du dich fürchten mögest!"" (19)
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20)
So zeigte er ihm das große Wunder. (20)
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21)
Er aber leugnete und blieb ungehorsam. (21)
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22)
Dann kehrte er den Rücken und lief weg (22)
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23)
versammelte alsdann (sein Volk) und rief aus (23)
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24)
indem er sagte: "lch bin euer höchster Herr." (24)
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25)
Da erfaßte ihn Allah zur Strafe für jene und diese Tat. (25)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ (26)
Hierin ist wahrlich eine Lehre für den, der fürchtet. (26)
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27)
Seid ihr denn schwerer zu erschaffen oder der Himmel, den Er gebaut hat? (27)
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28)
Er hat seine Höhe gehoben und ihn dann vollkommen gemacht. (28)
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29)
Und Er machte seine Nacht finster und ließ sein Tageslicht hervorgehen. (29)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30)
Und Er breitete hernach die Erde aus. (30)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31)
Aus ihr brachte Er ihr Wasser und ihr Weideland hervor. (31)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32)
Und Er festigte die Berge (32)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33)
(dies alles) als eine Versorgung für euch und für euer Vieh. (33)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34)
Doch wenn das größte Unheil kommt (34)
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ (35)
an jenem Tag, da der Mensch sich (all) das ins Gedächtnis zurückrufen wird, was er erstrebt hat (35)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ (36)
und die Gahim vor Augen gestellt wird für den, der sieht (36)
فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ (37)
Wer aber aufsässig war (37)
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38)
und das irdische Leben vorzog (38)
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39)
so wird wahrlich die Gahim (seine) Herberge sein. (39)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40)
Wer aber das Stehen vor seinem Herrn gefürchtet hatte und die eigne Seele von niedrem Gelüst abhielt (40)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41)
so wird das Paradies sicherlich (seine) Herberge sein. (41)
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42)
Sie befragen dich wegen der Stunde: "Wann wird ihr Termin wohl sein?" (42)
فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا (43)
Was weißt du von ihr zu sagen! (43)
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا (44)
Das endgültige Wissen darum ist allein deinem Herrn (vorbehalten) (44)
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا (45)
Du bist nur ein Warner für den, der sie fürchtet. (45)
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46)
An jenem Tage, an dem sie sie schauen, als hätten sie (auf der Erde) nicht länger geweilt als einen Abend oder den Morgen darauf. (46)
Last PageNext PagePage 584Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی