| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 99 |
|
| وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (128) |
| و اگر زني بيم داشت که شوهرش با وي مخالفت و بد سلوکي کند يا از او دوري گزيند باکي نيست که هر دو تن به گونه‌اي به راه صلح و سازش باز آيند، که صلح به هر حال بهتر است، و نفوس را بخل و حرص فرا گرفته. و اگر (درباره يکديگر) نيکويي کرده و پرهيزکار باشيد، خدا به هر چه کنيد آگاه است. (128) |
| وَلَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ ۖ فَلَا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِنْ تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا (129) |
| شما هرگز نتوانيد ميان زنان به عدالت رفتار کنيد هر چند راغب و حريص (بر عدل و درستي) باشيد، پس به تمام ميل خود يکي را بهره‌مند و آن ديگر را محروم نکنيد تا او را معلّق و بلا تکليف گذاريد. و اگر سازش کنيد و پرهيزکار باشيد همانا خدا بخشنده و مهربان است. (129) |
| وَإِنْ يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّهُ كُلًّا مِنْ سَعَتِهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ وَاسِعًا حَكِيمًا (130) |
| و اگر از يکديگر جدا شوند، باز خدا هر يک را از ديگري به رحمت واسع خود بي‌نياز خواهد کرد، و خدا را رحمت بي‌منتهاست و (به حقيقت هر چيز) داناست. (130) |
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا (131) |
| و هر چه در آسمانها و زمين است ملک خداست، و ما هم به آنان که پيش از شما به آنها کتاب داده شد و هم به شما سفارش اکيد کرديم که پرهيزکار و خدا ترس باشيد، و اگر هم کافر شويد ملک آسمان و زمين او راست (به طاعت شما محتاج نيست) و خدا بي نياز و ستوده است. (131) |
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (132) |
| و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه ملک اوست، و تنها خدا به نگهباني (خلق) کافي است. (132) |
| إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرًا (133) |
| اي مردم، خدا اگر بخواهد همه شما را (به کلي از دنيا) مي‌برد و قومي ديگر مي‌آورد؛ و البته خدا بر اين کار مقتدر و تواناست. (133) |
| مَنْ كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (134) |
| هر که ثواب و نعمت دنيا را طالب است (از خدا بخواهد که) ثواب دنيا و آخرت نزد خداست، و خدا شنوا و بيناست. (134) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |