| سوره 65 | سوره مبارکه الطلاق | صفحه 559 |
|
| أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِنْ كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ (6) |
| زنان طلاق داده را [تا پايان عدّه] به اندازه توانگري خود آنجا سکونت دهيد که خود سکونت داريد و به آنان [در نفقه و مسکن] آسيب و زيان نرسانيد تا زندگي را بر آنان سخت و دشوار کنيد [و آنان مجبور به ترک خانه شوند]، و اگر باردار باشند، هزينه آنان را تا زماني که وضع حمل کنند، بپردازيد و اگر [پس از جدايي،] کودک شما را شير دادند، اجرتشان را بدهيد، و در ميان خود [درباره فرزند] به نيکي و شايستگي مشورت کنيد [تا به توافقي عادلانه برسيد و در نتيجه به حقّ زن و شوهر و فرزند زياني نرسد] و اگر [کارتان در اين زمينه] با يکديگر به سختي کشيد [و نهايتاً به توافق نرسيديد،] زني ديگر کودک را [با هزينه پدر] شير دهد. (6) |
| لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ ۖ وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7) |
| بر توانگر است که از توانگري اش [همسر بچه دارش را در ايام عدّه] هزينه دهد، و هر که رزق و روزي اش تنگ باشد از همان که خدا به او عطا کرده هزينه دهد. خدا هيچ کس را جز به اندازه رزقي که به او عطا کرده است، تکليف نمي کند. خدا به زودي پس از سختي و تنگنا، فراخي و گشايش قرار مي دهد. (7) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُكْرًا (8) |
| چه بسيار آبادي ها که [اهلش] از فرمان پروردگارشان و فرستادگانش روي برگرداندند، پس ما آنان را به حساب سختي محاسبه کرديم و به عذاب بسيار شديدي عذاب نموديم؛ (8) |
| فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا (9) |
| و آنان کيفر سنگين کفر و کبرشان را چشيدند و سرانجام کارشان خسارت بود. (9) |
| أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا (10) |
| خدا براي آنان [در آخرت] عذابي سخت آماده کرده است، پس اي خردمندان مؤمن! از خدا پروا کنيد. به راستي خدا به سوي شما وسيله تذکر نازل کرده است. (10) |
| رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا (11) |
| [و آن] پيامبري [است] که آيات روشن خدا را بر شما مي خواند، تا کساني را که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند از تاريکي ها به سوي نور بيرون آورد. و هر کس به خدا ايمان بياورد و کار شايسته انجام دهد، او را در بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، درآورد، در حالي که در آنها جاودانه اند. همانا رزق و روزي را براي او نيکو قرار داده است. (11) |
| اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا (12) |
| خداست که هفت آسمان و نيز مثل آنها هفت زمين را آفريد. همواره فرمان او در ميان آنها نازل مي شود تا بدانيد که خدا بر هر کاري تواناست و اينکه يقيناً علم خدا به همه چيز احاطه دارد. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |