| سوره 65 | سوره مبارکه الطلاق | صفحه 559 |
|
| أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِنْ كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ (6) |
| آنان (زنان مطلّقه) را در بخشى از آن جا که خود سکونت داريد به قدر استطاعت خويش سکنى دهيد، و به ايشان آزار نرسانيد تا عرصه را بر آنان تنگ کنيد [که بيرون بروند و يا. ..] و اگر باردارند نفقه ايشان را بدهيد تا بار خود بنهند; پس اگر براى شما [طفل را] شير دادند اجرتشان را بدهيد، و ميان خود به طور شايسته اى تبادل نظر کنيد، و اگر سختگيرى کنيد زن ديگرى [طفل را] براى او شير خواهد داد. (6) |
| لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ ۖ وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7) |
| هر صاحب وسعتى بايد طبق وسعت خود هزينه دهد، و کسى که رزقش بر او تنگ شده است بايد از آنچه خدا به او داده است هزينه کند; خداوند هيچ کس را جز به قدر امکاناتى که به او داده است تکليف نمى کند; چه بسا خدا بعد از سختى آسانى پديد آورد. (7) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُكْرًا (8) |
| و چه بسيار قريه هايى که از فرمان پروردگارشان و رسولان او سرپيچى کردند، پس ما سخت به حسابشان رسيديم و آنها را به عذابى ناشناخته (عذاب استيصال) معذّب ساختيم. (8) |
| فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا (9) |
| پس ثمره تلخ کار خود را چشيدند و عاقبت کارشان خسارت بود. (9) |
| أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا (10) |
| خداوند براى آنها عذابى سخت آماده کرده است; پس اى خردمندانى که ايمان آورده ايد! از خدا پروا کنيد; همانا خدا تذکارى به سوى شما نازل کرده است. (10) |
| رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا (11) |
| رسولى که آيات خدا را که روشن کننده [حقايق]اند بر شما مى خواند تا کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند از ظلمت ها به سوى نور بيرون ببرد; و کسانى که به خدا ايمان بياورند و کار شايسته کنند، آنان را به بوستان هايى درمى آورد که از پايين آنها نهرها جريان دارد و براى هميشه در آن جا جاودانه اند، به يقين خداوند عطاى ايشان را نيکو ساخته است. (11) |
| اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا (12) |
| خدا است آن که هفت آسمان آفريد، و از زمين همانند آنها [آفريد]; فرمان او در ميان آنها فرود مى آيد تا بدانيد که خدا بر هر چيزى توانا است و اين که علم او بر هر چيزى احاطه دارد. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |