| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 17 |
|
| ۞ مَا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (106) |
| هر آيه اي را که [محتوي حکم يا احکامي است وقتي بر پايه مصلحت يا اقتضاي زمان] از ميان برداريم يا به تأخير اندازيم، بهتر از آن يا مانندش را مي آوريم. آيا ندانسته اي که خدا بر هر کاري تواناست؟! (106) |
| أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (107) |
| آيا ندانسته اي که فرمانروايي و حکومت آسمان ها و زمين فقط در سيطره اوست و شما را جز خدا هيچ سرپرست و ياوري نيست؟ (107) |
| أَمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَسْأَلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِنْ قَبْلُ ۗ وَمَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ (108) |
| بلکه مي خواهيد از پيامبرتان [کارهاي نامعقول و بيهوده] درخواست کنيد، همان گونه که پيش از اين از موسي درخواست شد؟ و کسي که کفر را به جاي ايمان اختيار کند، تحقيقاً راه راست را گم کرده است. (108) |
| وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (109) |
| بسياري از اهل کتاب پس از آنکه حق براي آنان روشن شد به سبب حسدي که از وجودشان شعله کشيده، دوست دارند که شما را پس از ايمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستيز و جدال با آنان] درگذريد، و [از آنان] روي بگردانيد، تا خدا فرمانش را [به جنگ يا جزيه] اعلام کند؛ يقيناً خدا بر هر کاري تواناست. (109) |
| وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (110) |
| و نماز را برپا داريد، و زکات بپردازيد، و آنچه از کار نيک براي خود پيش فرستيد آن را نزد خدا خواهيد يافت. مسلماً خدا به آنچه انجام مي دهيد، بيناست. (110) |
| وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (111) |
| و گفتند: هرگز کسي وارد بهشت نمي شود مگر آنکه يهودي يا نصراني باشد، اين دروغ ها و اباطيل آنان است؛ بگو: اگر راستگوييد دليل و برهان خود را بياوريد. (111) |
| بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (112) |
| آري، کساني که همه وجود خود را تسليم خدا کنند در حالي که نيکوکارند، براي آنان نزد پروردگارشان پاداشي شايسته و مناسب است، نه بيمي بر آنان است و نه اندوهگين مي شوند. (112) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |