| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 339 |
|
| الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) |
| فرمانروايى در آن روز از آنِ خداست. ميانشان حکم مى‌کند. پس کسانى که ايمان آورده‌اند و کارهاى شايسته کرده‌اند، در بهشتهاى پرنعمتند. (56) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (57) |
| و کسانى که کفر ورزيده‌اند و آيات ما را دروغ شمرده‌اند، برايشان عذابى است خوارکننده. (57) |
| وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (58) |
| و کسانى را که در راه خدا مهاجرت کردند، سپس کشته شدند يا خود مردند، خدا به رزقى نيکو روزى مى‌دهد. زيرا خدا بهترين روزى‌دهندگان است. (58) |
| لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59) |
| آنان را به جايى درآورد که از آن خشنود باشند. و هر آينه خدا دانا و شکيباست. (59) |
| ۞ ذَٰلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60) |
| هر کس عقوبت کند همچنان که او را عقوبت کرده‌اند، آنگاه بر او ستم کنند، خدا ياريش خواهد کرد. زيرا خدا عفوکننده و آمرزنده است. (60) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (61) |
| اين بدان سبب است که خدا از شب مى‌کاهد و به روز مى‌افزايد و از روز مى‌کاهد و به شب مى‌افزايد. و خدا شنوا و بيناست. (61) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (62) |
| اين بدان سبب است که خدا حق است و آنچه جز او به خدايى مى‌خوانند باطل است و او بلندمرتبه و بزرگ است. (62) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ۗ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (63) |
| آيا نديده‌اى که خدا از آسمان باران فرستاد و زمين پر سبزه گرديد؟ هر آينه خدا باريک بين و آگاه است. (63) |
| لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (64) |
| از آن اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است. اوست بى‌نياز و در خور ستايش. (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |