| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 339 |
|
| الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) |
| در آن روز سلطنت و حکمفرمايي تنها مخصوص خداست، که ميان آنان حکم مي‌کند، پس آنان که ايمان آورده و نيکوکار شدند در بهشت پر نعمتند. (56) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (57) |
| و آنان که کافر شده و تکذيب آيات ما کردند آنها را عذابي خوار کننده و ذلّت بار است. (57) |
| وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (58) |
| و آنان که در راه خدا از وطن خود هجرت گزيده و کشته شدند يا مرگشان فرا رسيد البته خدا رزق و روزي نيکويي (در بهشت ابد) نصيبشان مي‌گرداند، و همانا خداوند بهترين رزق و روزي بخشنده است. (58) |
| لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59) |
| و بي‌گمان آنها را (در بهشت) منزلي عنايت کند که بسيار بدان خشنود باشند، و همانا خدا (بر احوال خلق) دانا و (بر گناهانشان) بردبار است. (59) |
| ۞ ذَٰلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60) |
| (سخن حق) اين است، و هر کس به همان قدر ظلمي که به او شده در مقام انتقام برآيد و باز بر او ظلم شود البته خدا او را ياري مي‌کند (در اين آيه ترغيب خلق است برگرفتن حق مظلوم از ظالم)، همانا خدا را عفو و آمرزش بسيار است. (60) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (61) |
| اين است (برهان حق) که خدا شب تار را در روز روشن پنهان مي‌کند و روز روشن را در شب تار، و خدا (به صداي اهل عالم) شنوا و (به دقايق امور خلق) بيناست. (61) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (62) |
| حقيقت اين است که خداي يکتا حق مطلق است و هر چه جز او خوانند باطل صرف است، و علوّ مقام و بزرگي شأن مخصوص ذات پاک خداست. (62) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ۗ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (63) |
| (اي بشر) آيا نديدي که خدا از آسمان آبي فرو بارد و زمين سبز و خرم گردد؟ (اين دليل قدرت و رحمت آفريننده است)، همانا خدا را (با خلق) عنايت و لطف بسيار است و (به دقيق‌ترين امور عالم) آگاه است. (63) |
| لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (64) |
| آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه ملک خداست و تنها خداست که بي‌نياز و به همه اوصاف کمال آراسته است. (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |