| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 338 |
|
| وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ ۚ وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47) |
| از تو به شتاب عذاب مى‌طلبند و خدا هرگز وعده خود را خلاف نمى‌کند. و يک روز از روزهاى پروردگار تو برابر با هزار سال است از آن سان که مى‌شمريد. (47) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ (48) |
| چه بسيار قريه‌هايى را که ستم‌پيشه بودند و من مهلتشان دادم، آنگاه آنها را فروگرفتم. و بازگشت همه نزد من است. (48) |
| قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ (49) |
| بگو: اى مردم، من براى شما بيم‌دهنده‌اى آشکارم. (49) |
| فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (50) |
| پس آنان را که ايمان آورده‌اند و کارهاى شايسته کرده‌اند، آمرزش و رزقى کرامند است. (50) |
| وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (51) |
| و آنان که در رد آيات ما مى‌کوشند و مى‌خواهند ما را به عجز آورند، اهل جهنمند. (51) |
| وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (52) |
| ما پيش از تو هيچ رسول يا نبيى را نفرستاديم مگر آنکه چون به خواندن آيات مشغول شد شيطان در سخن او چيزى افکند. و خدا آنچه را که شيطان افکنده بود نسخ کرد، سپس آيات خويش را استوارى بخشيد. و خدا دانا و حکيم است. (52) |
| لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (53) |
| چنين شود، تا آنچه شيطان در سخن او افکنده براى کسانى که در قلبهايشان بيمارى است و نيز سخت‌دلان، آزمايشى باشد، و ستمکاران در اختلافى بزرگ گرفتارند. (53) |
| وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (54) |
| و تا دانش‌يافتگان بدانند که قرآن به راستى از جانب پروردگار توست و بدان ايمان بياورند و دلهايشان بدان آرام گيرد. و خدا کسانى را که ايمان آورده‌اند به راه راست هدايت مى‌کند. (54) |
| وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ (55) |
| همواره کافران در آن شک مى‌کنند تا آنگاه که قيامت ناگهان بر سرشان فرارسد يا به عذاب روز بى‌شادمانى گرفتار آيند. (55) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |