| سوره 13 | سوره مبارکه الرعد | صفحه 252 |
|
| ۞ أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (19) |
| آيا کسى که مى‌داند آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسى است که نابيناست؟ تنها خردمندان پند مى‌گيرند: (19) |
| الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا يَنْقُضُونَ الْمِيثَاقَ (20) |
| کسانى که به عهد خدا وفا مى‌کنند و خود پيمان نمى‌شکنند. (20) |
| وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ (21) |
| آنان که آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده پيوند مى‌دهند و از پروردگارشان مى‌ترسند و از سختىِ بازخواست خداوند بيمناکند. (21) |
| وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ (22) |
| آنان که به طلب ثواب پروردگار خويش صبر پيشه کردند، و نماز گزاردند و در نهان و آشکار از آنچه به آنها روزى داده‌ايم انفاق کردند و بدى را به نيکى دفع مى‌کنند. سراى آخرت خاص آنان است. (22) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ (23) |
| بهشتهاى جاويدان؛ آنها و هر که نيکوکار بوده است، از پدران و همسران و فرزندانشان، بدان داخل شوند و فرشتگان از هر در به نزدشان آيند. (23) |
| سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (24) |
| سلام بر شما به خاطر آن همه شکيبايى که ورزيده‌ايد. سراى آخرت چه سرايى نيکوست. (24) |
| وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (25) |
| و آنان که پيمان خدا را پس از استوارکردنش مى‌شکنند و آنچه را که خدا به پيوستن آن فرمان داده مى‌گسلند و در زمين فساد مى‌کنند، لعنت بر آنهاست و بديهاى آن جهان نصيبشان. (25) |
| اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ وَفَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ (26) |
| خدا هر که را خواهد روزى بسيار دهد يا روزى اندک. و مردم به زندگى دنيا خشنودند، حال آنکه زندگى دنيا در برابر زندگى آخرت جز اندک متاعى نيست. (26) |
| وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ (27) |
| کافران مى‌گويند: چرا از جانب پروردگارش معجزه‌اى بر او نازل نمى‌شود؟ بگو: خدا هر که را بخواهد گمراه مى‌کند. و هر که را به درگاه او روى کند، هدايت مى‌کند: (27) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (28) |
| آنان که ايمان آورده‌اند و دلهايشان به ياد خدا آرامش مى‌يابد. آگاه باشيد که دلها به ياد خدا آرامش مى‌يابد. (28) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |