| سوره 13 | سوره مبارکه الرعد | صفحه 252 |
|
| ۞ أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (19) |
| آيا کسي که ميداند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسي است که نابيناست؟! تنها صاحبان انديشه متذکر ميشوند. (19) |
| الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا يَنْقُضُونَ الْمِيثَاقَ (20) |
| آنها که به عهد الهي وفا ميکنند، و پيمان را نميشکنند. (20) |
| وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ (21) |
| و آنها که پيونده ايي را که خدا دستور به برقراري آن داده، برقرار ميدارند، و از پروردگارشان ميترسند، و از بدي حساب (روز قيامت) بيم دارند. (21) |
| وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ (22) |
| و آنها که بخاطر ذات (پاک) پروردگارشان شکيبايي ميکنند، و نماز را برپا ميدارند، و از آنچه به آنها روزي داده ايم، در پنهان و آشکار، انفاق ميکنند، و با حسنات، سيئات را از ميان ميبرند، پايان نيک سراي ديگر، از آن آنهاست. (22) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ (23) |
| (همان) باغهاي جاويدان بهشتي که وارد آن ميشوند، و همچنين پدران و همسران و فرزندان صالح آنها، و فرشتگان از هر دري بر آنان وارد ميگردند. (23) |
| سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (24) |
| (و به آنان ميگويند:) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نيکوست سرانجام آن سرا(ي جاويدان)! (24) |
| وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (25) |
| آنها که عهد الهي را پس از محکم کردن ميشکنند، و پيونده ايي را که خدا دستور به برقراري آن داده قطع ميکنند، و در روي زمين فساد مينمايند، لعنت براي آنهاست، و بدي (و مجازات) سراي آخرت! (25) |
| اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ وَفَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ (26) |
| خدا روزي را براي هر کس بخواهد (و شايسته بداند) وسيع، براي هر کس بخواهد (و مصلحت بداند،) تنگ قرارميدهد، ولي آنها [= کافران] به زندگي دنيا، شاد (و خوشحال) شدند، در حالي که زندگي دنيا در برابر آخرت، متاع ناچيزي است! (26) |
| وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ (27) |
| کساني که کافر شدند ميگويند: (چرا آيه (و معجزه)اي از پروردگارش بر او نازل نشده است؟!) بگو: (خداوند هر کس را بخواهد گمراه، و هر کس را که بازگردد، به سوي خودش هدايت ميکند! (کمبودي در معجزه ها نيست، لجاجت آنها مانع است!)) (27) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (28) |
| آنها کساني هستند که ايمان آورده اند، و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دلها آرامش مييابد! (28) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |