| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 486 |
|
| ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (23) |
| اين است آنچه خدا به آن بندگانش که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند بشارت مى دهد، [اى پيامبر!] بگو: من از شما بر اين [رسالتم ]هيچ مزدى جز مودّت با نزديکانم نمى طلبم و هر کس کار نيکى انجام دهد براى او در نيکويى آن مى افزاييم همانا خدا آمرزگار و سپاسگزار است. (23) |
| أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۖ فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ ۗ وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (24) |
| آيا مى گويند: بر خدا دروغى بسته است؟! [تو از پيش خود وحى را نياورده اى] پس اگر خدا بخواهد بر قلب تو مُهر مى نهد [تا راه وحى بر تو بسته شود] و خدا باطل را محو مى کند و حقّ را با کلمات خود پابرجا مى سازد همانا او به راز سينه ها دانا است. (24) |
| وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (25) |
| و او است که توبه را از بندگانش قبول مى کند و از بدى ها در مى گذرد و آنچه را انجام مى دهيد مى داند. (25) |
| وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۚ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (26) |
| و کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، اجابت مى کند و از فضل خود به آنان افزون مى دهد و کافران عذابى سخت خواهند داشت. (26) |
| ۞ وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ (27) |
| و اگر خدا عطايش را براى بندگانش توسعه مى داد در زمين تجاوزطلبى مى کردند، ولى آنچه را بخواهد به اندازه اى [معيّن] نازل مى کند، همانا او به بندگانش آگاه و بينا است. (27) |
| وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنْشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (28) |
| و او است که باران را بعد از آن که مردم نااميد شده اند فرو مى فرستد و رحمتش را مى گستراند و او است آن صاحب اختيار ستوده. (28) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَابَّةٍ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ (29) |
| و از نشانه هاى [قدرت] او خلقت آسمان ها و زمين و آن جنبندگانى است که در آن دو منتشر کرده است، و او بر گردآوردن آنها هر وقت بخواهد توانا است. (29) |
| وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (30) |
| و هر مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خودتان است و خدا از بسيارى [از گناهان شما ]مى گذرد. (30) |
| وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (31) |
| و شما در زمين نمى توانيد از سلطه خدا خارج شويد و جز خدا هيچ کارگزار و ياورى نخواهيد داشت. (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |