| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 461 |
|
| أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ ۚ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (22) |
| پس آيا کسى که خداوند سينه اش را براى اسلام گشاده است و در نتيجه، او بر نورى ويژه از پروردگار خود استوار است [مانند انسان سنگدل است؟ نه ]پس واى بر کسانى که از سنگدلى ياد خدا نمى کنند! اينان در گمراهى نمايانى هستند. (22) |
| اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (23) |
| خدا بهترين سخن را نازل کرده است، کتابى که آياتش مشابه هم و مکرّر است، از [شيندن آيات] آن، پوست هاى کسانى که از پروردگارشان بيم دارند مى لرزد، سپس پوست ها و دل هايشان با ياد خدا نرم و آرام مى شود. اين هدايت خداوند است که هرکس را بخواهد به وسيله آن هدايت مى کند و کسى که خدا گمراهش کند، هيچ راهنمايى براى او نيست. (23) |
| أَفَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَقِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ (24) |
| پس آيا کسى که روز قيامت از سختى عذاب صورت خود را سپر مى کند [مانند کسى است که از عذاب در امان است؟ نه] و به ظالمان گفته مى شود: بچشيد آنچه را کسب مى کرديد. (24) |
| كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (25) |
| کسانى که پيش از اينان بودند [نيز پيامبران را ]تکذيب کردند، پس عذاب از آن جا که خبر نداشتند به سراغشان آمد. (25) |
| فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (26) |
| پس خدا ذلّت و رسوايى را در زندگى دنيا به آنان چشانيد و همانا عذاب آخرت بزرگ تر است، اگر معرفت داشتند [طغيان نمى کردند]. (26) |
| وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (27) |
| و همانا براى مردم در اين قرآن از هر نوع مَثَلى زديم باشد که آنان متذکّر شوند. (27) |
| قُرْآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (28) |
| قرآنى عربى، بدون انحراف، باشد که تقواپيشه کنند. (28) |
| ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (29) |
| خدا مَثَلى زده است: مردى که چند مالک ناسازگار در مالکيّت او شريک باشند [و دستورات متضاد به او بدهند] و مردى که اختصاص به يک نفر داشته باشد [و فقط از او دستور بگيرد] آيا اين دو در مثل برابرند؟ [هرگز ]ستايش مختصّ خداوند است ولى بيشترشان نمى دانند. (29) |
| إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ (30) |
| همانا تو مى ميرى و آنان نيز مى ميرند. (30) |
| ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ (31) |
| سپس شما حتماً [در] روز قيامت نزد پروردگارتان بحث و مجادله خواهيد کرد. (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |