| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 21 |
|
| وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (135) |
| و گفتند: شما يهودى يا نصرانى شويد تا هدايت يابيد، بگو: ]نه [بلکه آئين ابراهيم حق گرا را پيروى مى کنيم که از مشرکان نبود. (135) |
| قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136) |
| بگو: ما به خدا و به آنچه به سويمان نازل شده و به آنچه به سوى ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل گرديده و به آنچه به موسى و عيسى داده شده و به آنچه به پيامبران از جانب پرودرگارشان داده شده است ايمان آورده ايم و ميان هيچ يک از آنان فرق نمى گذاريم و ما تسليم او هستيم. (136) |
| فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (137) |
| پس اگر به مثل آنچه شما به آن ايمان آورده ايد ايمان بياورند حتماً هدايت يافته اند، و اگر پشت کنند آنان فقط در جدائى و ستيزند، پس خدا شرّ آنها را از تو کفايت خواهد کرد و او است شنوا و دانا. (137) |
| صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ۖ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ (138) |
| ]بگو با پيروى از آئين ابراهيم [رنگ آميزى خدا را ]بپذيريد [و چه کسى در رنگ آميزى از خدا بهتر است و ما فقط پرستشگر او هستيم. (138) |
| قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ (139) |
| بگو: آيا درباره خدا با ما محاجّه مى کنيد در حاليکه او پروردگار ما و پروردگار شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شماست و ما براى او اخلاص مىورزيم. (139) |
| أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ ۗ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (140) |
| يا مى گوئيد که ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب، يهودى يا نصرانى بوده اند؟ بگو: آيا شما بهتر مى دانيد يا خدا؟ و کيست ستمکارتر از آن کس که شهادتى را که از خدا نزد او است کتمان کند؟ و خدا هرگز از آنچه مى کنيد غافل نيست. (140) |
| تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (141) |
| اينان جماعتى بودند که درگذشتند، آنچه کسب کردند مختصّ آنان است و آنچه کسب کرده ايد مختصّ شماست، و شما از آنچه آنان مى کردند بازخواست نخواهيد شد. (141) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |