| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 100 |
|
| ۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (135) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! دقيقاً به عدالت قيام کنيد و براى خدا شهادت دهيد، اگر چه به زيان خودتان يا پدر و مادر يا خويشان نزديکترتان باشد، اگر [خواهان شهادت ]بى نياز يا فقير باشد خدا [به رعايت حال ]آن دو سزاوارتر است; پس پيروى هوس نکنيد که منحرف شويد، و اگر به انحراف گراييد يا [از اظهار حق ]روى بگردانيد [بازخواست مى شويد زيرا ]قطعاً خدا از آنچه انجام مى دهيد آگاه است. (135) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (136) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! به خدا و رسول او و کتابى که بر رسولش نازل کرده و کتاب هايى که از پيش نازل کرده است ايمان بياوريد. و هر کس به خدا و فرشتگان او و کتاب ها و رسولانش و روز واپسين کفر بورزد قطعاً به گمراهى دورى دچار شده است. (136) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (137) |
| همانا کسانى که ايمان آوردند سپس کافر شدند سپس ايمان آوردند باز کافر شدند سپس به کفرشان افزودند خدا هرگز آنان را نخواهد آمرزيد و به راهى هدايتشان نخواهد کرد. (137) |
| بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (138) |
| به منافقان بشارت ده که براى آنان عذابى دردآور خواهد بود. (138) |
| الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا (139) |
| همانان که کافران را بجاى مؤمنان دوستان خود مى گيرند، آيا عزّت را نزد کافران مى طلبند؟ [بايد بدانند که ]عزّ، همه نزد خداست. (139) |
| وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا (140) |
| و همانا در قرآن اين [دستور ]را بر شما نازل کرد که هر گاه شنيديد آيات خدا مورد انکار و استهزا اقرار مى گيرد با آنان ننشينيد تا در سخنى غير آن فرو روند و گرنه در آن صورت شما هم مانند آنان خواهيد بود، همانا خدا منافقان و کافران را همگى در جهنّم گرد خواهد آورد. (140) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |