| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 100 |
|
| ۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (135) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، به عدالت رفتار کنيد و در پاسدارى از آن سخت بکوشيد ، و براى خدا گواهى دهيد هرچند گواهى شما به زيان خودتان يا پدر و مادر و خويشاوندان نزديکتان باشد . اگر آن کسى که در حق او شهادت مى دهيد توانگر يا تهيدست باشد ، توانگرى و تهيدستى او شما را از شهادت به حق باز ندارد که خدا به رعايت حال آنان از شما سزاوارتر است ; پس از هواى خويش پيروى نکنيد که مبادا از حق منحرف شويد . و اگر زبان خود را به گواهى ناحق بپيچانيد يا از گواهى دادن روى برتابيد ، بدانيد که خدا به آنچه مى کنيد آگاه است و کيفرش در انتظار شماست . (135) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (136) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، شما بايد همه حقايق دين را تصديق کنيد پس به خدا و رسول او و کتابى که بر پيامبرش فروفرستاده و آن کتاب آسمانى که پيش تر نازل کرده است ايمان بياوريد . و هر کس به خدا و فرشتگان او و کتاب هايى که فروفرستاده است و به پيامبرانش و روز آخرت کافر شود در بيراهه اى که با حق فاصله اى دور و دراز دارد گمراه گشته است . (136) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (137) |
| کسانى که نزد مؤمنان حقايق دين را تصديق کردند ، سپس در معاشرت با کافران به همه يا برخى از آنها کافر شدند ، بعد از آن با حضور نزد مؤمنان آنها را تصديق کردند و باز هم در ملاقات با کافران به آنها کافر شدند ، سپس بر کفر خويش افزودند ، خدا آنان را نخواهد آمرزيد و به راهى ]که ايمان را بجويند[ هدايتشان نخواهد کرد . (137) |
| بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (138) |
| آنان منافقند ، و منافقان را نويد ده که برايشان عذابى دردناک خواهد بود . (138) |
| الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا (139) |
| منافقان کسانى اند که به جاى مؤمنان ، کافران را دوست و ياور خويش مى گيرند . آيا عزّت را نزد آنان مى جويند ؟ با اين که عزت به تمامى از آنِ خداست . (139) |
| وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا (140) |
| در حالى چنين مى کنيد که خداوند در اين کتاب بر شما نازل کرده است که وقتى مى شنويد آيات خدا انکار مى گردد و به استهزا گرفته مى شود ، با منکران و استهزاکنندگان منشينيد تا اين که وارد سخن ديگرى غير از آن شوند ، چرا که شما در اين صورت مانند آنان خواهيد بود . قطعاً خداوند منافقان و کافران را يکسره در دوزخ گرد مى آورد . (140) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |