| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 57 |
|
| رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (53) |
| پروردگارا، به آنچه نازل کردى گرويديم و فرستاده[ات] را پيروى کرديم؛ پس ما را در زمره گواهان بنويس. (53) |
| وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ (54) |
| و [دشمنان] مکر ورزيدند، و خدا [در پاسخشان] مکر در ميان آورد، و خداوند بهترين مکرانگيزان است. (54) |
| إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَىٰ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (55) |
| [ياد کن] هنگامى را که خدا گفت: «اى عيسى، من تو را برگرفته و به سوى خويش بالا مى‌برم، و تو را از [آلايش] کسانى که کفر ورزيده‌اند پاک مى‌گردانم، و تا روز رستاخيز، کسانى را که از تو پيروى کرده‌اند، فوق کسانى که کافر شده‌اند قرار خواهم داد؛ آنگاه فرجام شما به سوى من است، پس در آنچه بر سر آن اختلاف مى‌کرديد ميان شما داورى خواهم کرد. (55) |
| فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (56) |
| اما کسانى که کفر ورزيدند، در دنيا و آخرت به سختى عذابشان کنم و ياورانى نخواهند داشت. (56) |
| وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (57) |
| و اما کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده‌اند، [خداوند] مزدشان را به تمامى به آنان مى‌دهد. و خداوند، بيدادگران را دوست نمى‌دارد. (57) |
| ذَٰلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58) |
| اينهاست که ما آن را از آيات و قرآن حکمت‌آميز بر تو مى‌خوانيم. (58) |
| إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (59) |
| در واقع، مَثل عيسى نزد خدا همچون مَثل [خلقت] آدم است [که] او را از خاک آفريد؛ سپس بدو گفت: «باش»؛ پس وجود يافت. (59) |
| الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (60) |
| [آنچه درباره عيسى گفته شد] حق [و] از جانب پروردگار تو است. پس، از ترديدکنندگان مباش. (60) |
| فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ (61) |
| پس هر که در اين [باره] پس از دانشى که تو را [حاصل] آمده، با تو محاجه کند، بگو: «بياييد پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و ما خويشان نزديک و شما خويشان نزديک خود را فرا خوانيم؛ سپس مباهله کنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.» (61) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |