| سوره 33 | سوره مبارکه الاحزاب | صفحه 426 |
|
| لَا جُنَاحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاءِ إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاءِ أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ ۗ وَاتَّقِينَ اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا (55) |
| بر زنان در مورد پدران و پسران و برادران و پسران برادران و پسران خواهران و زنان [همکيش] و بردگانشان گناهى نيست [که ديده شوند]؛ و بايد از خدا پروا بداريد که خدا همواره بر هر چيزى گواه است. (55) |
| إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (56) |
| خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‌فرستند. اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، بر او درود فرستيد و به فرمانش بخوبى گردن نهيد. (56) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا (57) |
| بى‌گمان، کسانى که خدا و پيامبر او را آزار مى‌رسانند، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت کرده و برايشان عذابى خفت‌آور آماده ساخته است. (57) |
| وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا (58) |
| و کسانى که مردان و زنان مؤمن را بى‌آنکه مرتکب [عمل زشتى] شده باشند آزار مى‌رسانند، قطعاً تهمت و گناهى آشکار به گردن گرفته‌اند. (58) |
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (59) |
| اى پيامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: «پوششهاى خود را بر خود فروتر گيرند. اين براى آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند [به احتياط] نزديکتر است، و خدا آمرزنده مهربان است. (59) |
| ۞ لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا (60) |
| اگر منافقان و کسانى که در دلهايشان مرضى هست و شايعه‌افکنان در مدينه، [از کارشان] باز نايستند، تو را سخت بر آنان مسلط مى‌کنيم تا جز [مدتى] اندک در همسايگى تو نپايند. (60) |
| مَلْعُونِينَ ۖ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا (61) |
| از رحمت خدا دور گرديده و هر کجا يافته شوند گرفته و سخت کشته خواهند شد. (61) |
| سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا (62) |
| در باره کسانى که پيشتر بوده‌اند [همين] سنّت خدا [جارى بوده] است؛ و در سنّت خدا هرگز تغييرى نخواهى يافت. (62) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |