| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 153 |
|
| قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (23) |
| گفتند: «پروردگارا، ما بر خويشتن ستم کرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نکنى، مسلماً از زيانکاران خواهيم بود.» (23) |
| قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (24) |
| فرمود: «فرود آييد، که بعضى از شما دشمن بعضى [ديگر]يد؛ و براى شما در زمين، تا هنگامى [معيّن] قرارگاه و برخوردارى است.» (24) |
| قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ (25) |
| فرمود: «در آن زندگى مى‌کنيد و در آن مى‌ميريد و از آن برانگيخته خواهيد شد.» (25) |
| يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا ۖ وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (26) |
| اى فرزندان آدم، در حقيقت، ما براى شما لباسى فرو فرستاديم که عورتهاى شما را پوشيده مى‌دارد و [براى شما] زينتى است، و[لى] بهترين جامه، [لباس] تقوا است. اين از نشانه‌هاى [قدرت] خداست، باشد که متذکّر شوند. (26) |
| يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا ۗ إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ۗ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ (27) |
| اى فرزندان آدم، زنهار تا شيطان شما را به فتنه نيندازد؛ چنانکه پدر و مادر شما را از بهشت بيرون راند، و لباسشان را از ايشان برکند، تا عورتهايشان را بر آنان نمايان کند. در حقيقت، او و قبيله‌اش، شما را از آنجا که آنها را نمى‌بينيد، مى‌بينند. ما شياطين را دوستان کسانى قرار داديم که ايمان نمى‌آورند. (27) |
| وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (28) |
| و چون کار زشتى کنند، مى‌گويند: «پدران خود را بر آن يافتيم و خدا ما را بدان فرمان داده است.» بگو: «قطعاً خدا به کار زشت فرمان نمى‌دهد، آيا چيزى را که نمى‌دانيد به خدا نسبت مى‌دهيد؟» (28) |
| قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ (29) |
| بگو: «پروردگارم به دادگرى فرمان داده است، و [اينکه] در هر مسجدى روى خود را مستقيم [به سوى قبله] کنيد، و در حالى که دين خود را براى او خالص گردانيده‌ايد وى را بخوانيد، همان گونه که شما را پديد آورد [به سوى او] برمى‌گرديد.» (29) |
| فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (30) |
| [در حالى که] گروهى را هدايت نموده، و گروهى گمراهى بر آنان ثابت شده است، زيرا آنان شياطين را به جاى خدا، دوستان [خود] گرفته‌اند و مى‌پندارند که راه‌يافتگانند. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |