| سوره 38 | سوره مبارکه ص | صفحه 453 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ (1) |
| ص، سوگند به قرآني که داراي ذکر است (که اين کتاب، معجزه الهي است). (1) |
| بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ (2) |
| ولي کافران گرفتار غرور اختلافند! (2) |
| كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ (3) |
| چه بسيار اقوامي را که پيش از آنها هلاک کرديم، و به هنگام نزول عذاب فرياد ميزدند (و کمک ميخواستند) ولي وقت نجات گذشته بود! (3) |
| وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ (4) |
| آنها تعجب کردند که پيامبر بيمدهندهاي از ميان آنان به سويشان آمده، و کافران گفتند: اين ساحر بسيار دروغگويي است! (4) |
| أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ (5) |
| آيا او بجاي اينهمه خدايان، خداي واحدي قرار داده؟! اين براستي چيز عجيبي است!) (5) |
| وَانْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَىٰ آلِهَتِكُمْ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ (6) |
| سرکردگان آنها بيرون آمدند و گفتند: (برويد و خدايانتان را محکم بچسبيد، اين چيزي است که خواستهاند (شما را گمراه کنند)! (6) |
| مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ (7) |
| ما هرگز چنين چيزي در آيين ديگري نشنيده ايم، اين تنها يک آئين ساختگي است! (7) |
| أَأُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي ۖ بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (8) |
| آيا از ميان همه ما، قرآن تنها بر او [= محمد] نازل شده؟!) آنها در حقيقت در اصل وحي من ترديد دارند، بلکه آنان هنوز عذاب الهي را نچشيده اند (که اين چنين گستاخانه سخن ميگويند)! (8) |
| أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (9) |
| مگر خزاين رحمت پروردگار توانا و بخشندهات نزد آنهاست (تا به هر کس ميل دارند بدهند)؟! (9) |
| أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (10) |
| يا اينکه مالکيت و حاکميت آسمانها و زمين و آنچه ميان اين دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنين است) با هر وسيله ممکن به آسمانها بروند (و جلو نزول وحي را بر قلب پاک محمد بگيرند)! (10) |
| جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (11) |
| (آري) اينها لشکر کوچک شکستخوردهاي از احزابند! (11) |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ (12) |
| پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت (پيامبران ما را) تکذيب کردند! (12) |
| وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ ۚ أُولَٰئِكَ الْأَحْزَابُ (13) |
| و (نيز) قوم ثمود و لوط و اصحاب الايکه [= قوم شعيب]، اينها احزابي بودند (که به تکذيب پيامبران برخاستند)! (13) |
| إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ (14) |
| هر يک (از اين گروه ها) رسولان را تکذيب کردند، و عذاب الهي درباره آنان تحقق يافت! (14) |
| وَمَا يَنْظُرُ هَٰؤُلَاءِ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ (15) |
| اينها (با اين اعمالشان) جز يک صيحه آسماني را انتظار نميکشند که هيچ مهلت و بازگشتي براي آن وجود ندارد (و همگي را نابود ميسازد)! (15) |
| وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ (16) |
| آنها (از روي خيرهسري) گفتند: (پروردگارا! بهره ما را از عذاب هر چه زودتر قبل از روز حساب به ما ده!) (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |