| سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) |
| بگو: خداوند، يکتا و يگانه است، (1) |
| اللَّهُ الصَّمَدُ (2) |
| خداوندي است که همه نيازمندان قصد او ميکنند، (2) |
| لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) |
| (هرگز) نزاد، و زاده نشد، (3) |
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) |
| و براي او هيچگاه شبيه و مانندي نبوده است! (4) |
| سوره 113 | سوره مبارکه الفلق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) |
| بگو: پناه ميبرم به پروردگار سپيده صبح، (1) |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) |
| از شر تمام آنچه آفريده است، (2) |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) |
| و از شر هر موجود شرور هنگامي که شبانه وارد ميشود، (3) |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) |
| و از شر آنها که با افسون در گره ها ميدمند (و هر تصميمي را سست ميکنند)، (4) |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) |
| و از شر هر حسودي هنگامي که حسد ميورزد! (5) |
| سوره 114 | سوره مبارکه الناس | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) |
| بگو: پناه ميبرم به پروردگار مردم، (1) |
| مَلِكِ النَّاسِ (2) |
| به مالک و حاکم مردم، (2) |
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) |
| به (خدا و) معبود مردم، (3) |
| مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) |
| از شر وسوسهگر پنهانکار، (4) |
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) |
| که در درون سينه انسانها وسوسه ميکند، (5) |
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) |
| خواه از جن باشد يا از انسان! (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |