| سوره 44 | سوره مبارکه الدخان | صفحه 498 |
|
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40) |
| روز جدايي (حق از باطل) وعده گاه همه آنهاست! (40) |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (41) |
| روزي که هيچ دوستي کمترين کمکي به دوستش نميکند، و از هيچسو ياري نميشوند، (41) |
| إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42) |
| مگر کسي که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزيز و رحيم است! (42) |
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43) |
| مسلما درخت زقوم. (43) |
| طَعَامُ الْأَثِيمِ (44) |
| غذاي گنهکاران است، (44) |
| كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45) |
| همانند فلز گداخته در شکمها ميجوشد، (45) |
| كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46) |
| جوششي همچون آب سوزان! (46) |
| خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47) |
| (آنگاه به ماموران دوزخ خطاب ميشود:) اين کافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش کنيد! (47) |
| ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48) |
| سپس بر سر او از عذاب جوشان بريزيد! (48) |
| ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49) |
| (به او گفته ميشود:) بچش که (به پندار خود) بسيار قدرتمند و محترم بودي! (49) |
| إِنَّ هَٰذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ (50) |
| اين همان چيزي است که پيوسته در آن ترديد ميکرديد! (50) |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51) |
| (ولي) پرهيزگاران در جايگاه امني قرار دارند، (51) |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52) |
| در ميان باغها و چشمه ها، (52) |
| يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ (53) |
| آنها لباسهايي از حرير نازک و ضخيم ميپوشند و در مقابل يکديگر مينشينند، (53) |
| كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (54) |
| اينچنيناند بهشتيان، و آنها را با (حور العين) تزويج ميکنيم! (54) |
| يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55) |
| آنها در آنجا هر نوع ميوهاي را بخواهند در اختيارشان قرارميگيرد، و در نهايت امنيت به سر ميبرند! (55) |
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56) |
| هرگز مرگي جز همان مرگ اول (که در دنيا چشيده اند) نخواهند چشيد، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ ميکند، (56) |
| فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57) |
| اين فضل و بخششي است از سوي پروردگارت، اين همان رستگاري بزرگ است! (57) |
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58) |
| ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم، شايد آنان متذکر شوند! (58) |
| فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ (59) |
| (اما اگر نپذيرفتند) منتظر باش، آنها نيز منتظرند (تو منتظر پيروزي الهي و آنها منتظر عذاب و شکست)! (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |