| سوره 37 | سوره مبارکه الصافات | صفحه 448 |
|
| يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52) |
| که پيوسته ميگفت: آيا (به راستي) تو اين سخن را باور کرده اي. (52) |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53) |
| که وقتي ما مرديم و به خاک و استخوان مبدل شديم، (بار ديگر) زنده ميشويم و جزا داده خواهيم شد؟!) (53) |
| قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ (54) |
| (سپس) ميگويد: (آيا شما ميتوانيد از او خبري بگيريد؟) (54) |
| فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55) |
| اينجاست که نگاهي ميکند، ناگهان او را در ميان دوزخ ميبيند. (55) |
| قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ (56) |
| ميگويد: (به خدا سوگند نزديک بود مرا (نيز) به هلاکت بکشاني! (56) |
| وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57) |
| و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نيز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم! (57) |
| أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58) |
| (سپس به ياران خود ميگويد: اي دوستان!) آيا ما هرگز نميميريم (و در بهشت جاودانه خواهيم بود)، (58) |
| إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59) |
| و جز همان مرگ اول، مرگي به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهيم شد. (59) |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60) |
| راستي اين همان پيروزي بزرگ است! (60) |
| لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61) |
| آري، براي مثل اين، بايد عملکنندگان عمل کنند! (61) |
| أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62) |
| آيا اين (نعمتهاي جاويدان بهشتي) بهتر است يا درخت (نفرتانگيز) زقوم؟! (62) |
| إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ (63) |
| ما آن را مايه درد و رنج ظالمان قرار داديم! (63) |
| إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64) |
| آن درختي است که از قعر جهنم ميرويد! (64) |
| طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65) |
| شکوفه آن مانند سرهاي شياطين است! (65) |
| فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66) |
| آنها [= مجرمان] از آن ميخورند و شکمها را از آن پر ميکنند! (66) |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ (67) |
| سپس روي آن آب داغ متعفني مينوشند! (67) |
| ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68) |
| سپس بازگشت آنها به سوي جهنم است! (68) |
| إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69) |
| چرا که آنها پدران خود را گمراه يافتند، (69) |
| فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70) |
| با اين حال به سرعت بدنبال آنان کشانده ميشوند! (70) |
| وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) |
| و قبل از آنها بيشتر پيشينيان (نيز) گمراه شدند! (71) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (72) |
| ما در ميان آنها انذارکنندگاني فرستاديم، (72) |
| فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (73) |
| ولي بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود! (73) |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) |
| مگر بندگان مخلص خدا! (74) |
| وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75) |
| و نوح، ما را خواند (و ما دعاي او را اجابت کرديم)، و چه خوب اجابت کنندهاي هستيم! (75) |
| وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) |
| و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهايي بخشيديم، (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |