| سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 370 |
|
| فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) |
| هنگامي که دو گروه يکديگر را ديدند، ياران موسي گفتند: (ما در چنگال فرعونيان گرفتار شديم!) (61) |
| قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) |
| (موسي) گفت: (چنين نيست! يقينا پروردگارم با من است، بزودي مرا هدايت خواهد کرد!) (62) |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) |
| و بدنبال آن به موسي وحي کرديم: (عصايت را به دريا بزن!) (عصايش را به دريا زد،) و دريا از هم شکافته شد، و هر بخشي همچون کوه عظيمي بود! (63) |
| وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) |
| و در آنجا ديگران [= لشکر فرعون] را نيز (به دريا) نزديک ساختيم! (64) |
| وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65) |
| و موسي و تمام کساني را که با او بودند نجات داديم! (65) |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) |
| سپس ديگران را غرق کرديم! (66) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67) |
| در اين جريان، نشانه روشني است ولي بيشترشان ايمان نياوردند! (چرا که طالب حق نبودند) (67) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) |
| و پروردگارت شکستناپذير و مهربان است! (68) |
| وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) |
| و بر آنان خبر ابراهيم را بخوان، (69) |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) |
| هنگامي که به پدر و قومش گفت: (چه چيز را ميپرستيد؟!) (70) |
| قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) |
| گفتند: (بتهايي را ميپرستيم، و همه روز ملازم عبادت آنهاييم. ) (71) |
| قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) |
| گفت: (آيا هنگامي که آنها را ميخوانيد صداي شما را ميشنوند؟! (72) |
| أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) |
| يا سود و زياني به شما ميرسانند؟!) (73) |
| قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) |
| گفتند: (ما فقط نياکان خود را يافتيم که چنين ميکنند. ) (74) |
| قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75) |
| گفت: (آيا ديديد (اين) چيزهايي را که پيوسته پرستش ميکرديد. (75) |
| أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) |
| شما و پدران پيشين شما، (76) |
| فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) |
| همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالميان! (77) |
| الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) |
| همان کسي که مرا آفريد، و پيوسته راهنمائيم ميکند، (78) |
| وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) |
| و کسي که مرا غذا ميدهد و سيراب مينمايد، (79) |
| وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) |
| و هنگامي که بيمار شوم مرا شفا ميدهد، (80) |
| وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) |
| و کسي که مرا ميميراند و سپس زنده ميکند، (81) |
| وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) |
| و کسي که اميد دارم گناهم را در روز جزا ببخشد! (82) |
| رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) |
| پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن! (83) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |