| سوره 11 | سوره مبارکه هود | صفحه 235 |
|
| وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) |
| و اگر پروردگارت ميخواست، همه مردم را يک امت (بدون هيچ گونه اختلاف) قرار ميداد، ولي آنها همواره مختلفند. (118) |
| إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (119) |
| مگر کسي را که پروردگارت رحم کند! و براي همين (پذيرش رحمت) آنها را آفريد! و فرمان پروردگارت قطعي شده که: جهنم را از همه (سرکشان و طاغيان) جن و انس پر خواهم کرد! (119) |
| وَكُلًّا نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ ۚ وَجَاءَكَ فِي هَٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (120) |
| ما از هر يک از سرگذشتهاي انبيا براي تو بازگو کرديم، تا به وسيله آن، قلبت را آرامش بخشيم، و ارادهات قوي گردد. و در اين (اخبار و سرگذشتها،) براي تو حق، و براي مومنان موعظه و تذکر آمده است. (120) |
| وَقُلْ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ (121) |
| و به آنها که ايمان نمي آورند، بگو: (هر چه در قدرت داريد، انجام دهيد! ما هم انجام ميدهيم! (121) |
| وَانْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ (122) |
| و انتظار بکشيد! ما هم منتظريم! (122) |
| وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123) |
| و (آگاهي از) غيب (و اسرار نهان) آسمانها و زمين، تنها از آن خداست، و همه کارها به سوي او بازميگردد! پس او را پرستش کن! و بر او توکل نما! و پروردگارت از کارهايي که ميکنيد، هرگز غافل نيست! به نام خداوند بخشنده و بخشايشگر (123) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (1) |
| الر، آن آيات کتاب آشکار است! (1) |
| إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (2) |
| ما آن را قرآني عربي نازل کرديم، شايد شما درک کنيد (و بينديشيد)! (2) |
| نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ (3) |
| ما بهترين سرگذشتها را از طريق اين قرآن -که به تو وحي کرديم- بر تو بازگو ميکنيم، و مسلما پيش از اين، از آن خبر نداشتي! (3) |
| إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ (4) |
| (به خاطر بياور) هنگامي را که يوسف به پدرش گفت: (پدرم! من در خواب ديدم که يازده ستاره، و خورشيد و ماه در برابرم سجده ميکنند!) (4) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |