| سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 347 |
|
| ۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) |
| و اگر ما با آنها مهرباني کرده و هر گونه الم و رنج و عذابي که دارند برطرف سازيم آنها سخت‌تر در طغيان و سرکشي خود فرو مي‌روند. (75) |
| وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) |
| و همانا ما آنها را به عذاب سخت گرفتار کرديم و باز آن کافران به تضرع و توبه و ناله رو به درگاه خداي خود نياوردند. (76) |
| حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) |
| تا آنکه بر آنها دري از بلا و عذاب سخت گشوديم که ديگر ناگاه در آن عذاب (از هر سو) نوميد شدند. (77) |
| وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (78) |
| و اوست خدايي که براي شما گوش و چشمها و قلبها آفريد (ولي) عده بسيار کمي از شما شکر او به جاي مي‌آوريد. (78) |
| وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) |
| و اوست خدايي که شما را در زمين پديد آورد و باز (روز قيامت) رجوع و حشر شما به سوي او خواهد بود. (79) |
| وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) |
| و اوست خدايي که زنده گرداند و بميراند و اختلاف و حرکت شب و روز به امر اوست، آيا شما عقل خود را کار نمي‌بنديد (تا خداشناس شويد و اطاعت امر او کنيد). (80) |
| بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) |
| بلکه اين مردم کافر هم همان سخن کافران پيشين را گفتند. (81) |
| قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) |
| که گفتند: از کجا که چون ما مرديم و استخواني پوسيده و خاک شديم باز مبعوث و زنده شويم؟! (82) |
| لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) |
| از اين وعده‌ها بسيار به ما و پيش از اين به پدران ما داده شد ولي اينها جز افسانه‌هاي پيشينيان نيست. (83) |
| قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84) |
| بگو که زمين و هر کس که در او موجود است از کيست اگر شما فهم و دانش داريد؟ (84) |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) |
| البته جواب خواهند داد که از خداست، بگو: پس چرا متذکر (قدرت خدا) نمي‌شويد (تا به عالم آخرت ايمان آريد). (85) |
| قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) |
| باز به آنها بگو: پروردگار آسمانهاي هفتگانه و خداوند عرش بزرگ کيست؟ (86) |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) |
| البته باز جواب دهند که آنها از خداست، بگو: پس چرا متقي و خداترس نمي‌شويد؟ (87) |
| قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88) |
| باز بگو: آن کيست که (ملک و) ملکوت همه عالم به دست اوست و او به همه پناه دهد و از همه حمايت کند ولي از (عذاب) او کسي پناه نتواند داد؟ اگر مي‌دانيد (کيست باز گوييد). (88) |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) |
| محققا خواهند گفت که اينها همه از خداست. بگو: پس چرا به فريب و فسون مفتون مي‌شويد؟ (و از خدا غافل مي‌گرديد؟) (89) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |