| | سوره 72 | سوره مبارکه الجن | صفحه 573 | 
 | 
| وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ ۖ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَٰئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا (14) | 
| و اينکه گروهي از ما تسليم [فرمان ها و احکام] خدايند، و برخي منحرف اند، پس کساني که تسليم شدند در صدد يافتن حقيقت و راه مستقيم اند، (14) | 
| وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (15) | 
| ولي منحرفان هيزم دوزخ اند، (15) | 
| وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (16) | 
| و اگر [انس و جن] بر طريقه حق پايداري کنند حتماً آنان را از آب فراواني سيراب خواهيم کرد، (16) | 
| لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا (17) | 
| تا آنان را در زمينه فراواني نعمت بيازماييم و کسي که از ياد پروردگارش روي برگرداند، او را در عذابي بسيار سخت و روز افزون درخواهد آورد، (17) | 
| وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (18) | 
| و مساجد ويژه خداست، پس هيچ کس را با خدا مپرستيد، (18) | 
| وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا (19) | 
| و اينکه هنگامي که بنده خدا [محمّد] برمي خاست تا خدا را عبادت کند [از جنيان به اندازه اي به سويش هجوم مي بردند که] نزديک بود جمعيت انبوه و متراکمي بر سر او بريزد، (19) | 
| قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا (20) | 
| بگو: من فقط پروردگارم را مي پرستم، و هيچ کس را شريک او قرار نمي دهم. (20) | 
| قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا (21) | 
| بگو: من اختيار زيان و هدايتي را براي شما ندارم. (21) | 
| قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا (22) | 
| بگو: [اگر از او نافرماني کنم] هرگز کسي در برابر [عذاب] خدا مرا پناه نمي دهد، و هرگز پناهگاهي غير او نمي يابم. (22) | 
| إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا (23) | 
| [وظيفه من] فقط رساندن [برنامه هاي سعادت بخش] از سوي خدا و [رساندن] پيام هاي اوست. و آنان که از خدا و پيامبرش نافرماني کنند، مسلماً آتش دوزخ براي آنان است و در آن جاودانه و هميشگي اند. (23) | 
| حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا (24) | 
| [اينان همواره شما را ضعيف و ناتوان و بي يار مي شمارند] تا زماني که آنچه را [از عذاب] وعده داده مي شوند ببينند، پس به زودي آگاه مي شوند چه کسي ياورش ناتوان تر و نفراتش کمتر است؟ (24) | 
| قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا (25) | 
| بگو: نمي دانم آيا آنچه را وعده داده مي شويد نزديک است يا پروردگارم براي آن زماني طولاني قرار خواهد داد؟ (25) | 
| عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا (26) | 
| [او] داناي غيب است و هيچ کس را بر غيب خود آگاه نمي کند؛ (26) | 
| إِلَّا مَنِ ارْتَضَىٰ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا (27) | 
| مگر پيامبراني را که [براي آگاه شدن از غيب] برگزيده است، پس نگهباناني [براي محافظت از آنان] از پيش رو و پشت سرشان مي گمارد (27) | 
| لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا (28) | 
| تا مشخص کند که پيام هاي پروردگارشان را [به طور کامل به مردم] رسانده اند و او به آنچه نزد آنان است احاطه دارد، و همه چيز را از جهت عدد، شماره و احصا کرده است. (28) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |