| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 537 |
|
| إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) |
| که يقيناً اين قرآن، قرآني است ارجمند و باارزش؛ (77) |
| فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ (78) |
| [که] در کتابي مصون از هر گونه تحريف و دگرگوني [به نام لوح محفوظ جاي دارد.] (78) |
| لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (79) |
| جز پاک شدگان [از هر نوع آلودگي] به [حقايق و اسرار و لطايف] آن دسترسي ندارند. (79) |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (80) |
| نازل شده از سوي پروردگار جهانيان است. (80) |
| أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ (81) |
| آيا شما نسبت به اين گفتار سهل انگاري مي کنيد [و آن را قابل اعتنا نمي دانيد؟!] (81) |
| وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82) |
| و فقط نصيب خود را اين قرار مي دهيد که آن را انکار کنيد؟! (82) |
| فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83) |
| پس چرا هنگامي که روح به گلوگاه مي رسد، (83) |
| وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84) |
| و شما در آن وقت نظاره گر هستيد [و هيچ کاري از شما ساخته نيست!] (84) |
| وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ (85) |
| و ما به او از شما نزديک تريم، ولي نمي بينيد. (85) |
| فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86) |
| [آري] پس چرا اگر شما پاداش داده نمي شويد [و به گمان خود قيامتي در کار نيست و شما را قدرتي بزرگ و فراتر است؟] (86) |
| تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (87) |
| آن [روح به گلوگاه رسيده] را [به بدن محتضر] برنمي گردانيد، اگر [در ادعاي خود] راستگوييد؟ (87) |
| فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88) |
| پس اگر [جان به گلو رسيده] از مقربان باشد، (88) |
| فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89) |
| [در] راحت و آسايش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.] (89) |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (90) |
| و اگر از سعادتمندان باشد، (90) |
| فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (91) |
| [به او گفته مي شود:] از سوي سعادتمندان بر تو سلام باد. (91) |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (92) |
| و اما اگر از انکار کنندگان [حقايق و] گمراه باشد، (92) |
| فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ (93) |
| پذيرايي از او با آب جوشان است، (93) |
| وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (94) |
| و وارد شدن به دوزخ است. (94) |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (95) |
| [آنچه درباره اين سه طايفه بيان شد،] بي ترديد اين است همان حقّ يقيني. (95) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (96) |
| پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوي. (96) |
| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| آنچه در آسمان ها و زمين است، خدا را [به پاک بودن از هر عيب و نقصي] مي ستايند، و او تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (1) |
| لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (2) |
| مالکيّت و فرمانروايي آسمان ها و زمين فقط در سيطره اوست، زنده مي کند و مي ميراند، و او بر هر کاري تواناست. (2) |
| هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (3) |
| اوست اول و آخر و ظاهر و باطن، و او به همه چيز داناست. (3) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |