| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 52 |
|
| الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (16) |
| آنان که مي گويند: پروردگارا! قطعاً ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز وما را از عذاب آتش نگاه دار. (16) |
| الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ (17) |
| آنان که صبر کنندگان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق کنندگان و استغفار کنندگان در سحرهايند؛ (17) |
| شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (18) |
| خدا در حالي که برپا دارنده عدل است [با منطق وحي، با نظام مُتقن آفرينش و با زبان همه موجودات] گواهي مي دهد که هيچ معبودي جز او نيست؛ و فرشتگان و صاحبان دانش نيز گواهي مي دهند که هيچ معبودي جز او نيست؛ معبودي که تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (18) |
| إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (19) |
| مسلماً دينِ [واقعي که همه پيامبرانْ مُبلّغ آن بودند] نزد خدا، اسلام است. و اهل کتاب [درباره آن] اختلاف نکردند مگر پس از آنکه آنان را [نسبت به حقّانيّت آن] آگاهي و دانش آمد، اين اختلاف به خاطر حسد و تجاوز ميان خودشان بود؛ و هر کس به آيات خدا کافر شود [بداند که] خدا حسابرسي، سريع است. (19) |
| فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (20) |
| پس اگر با تو جدال و گفتگوي خصومت آميز کردند، [فقط در پاسخشان] بگو: من و همه پيروانمْ وجود خود را تسليم خدا کرده ايم. و به اهل کتاب و به بي سوادانِ [مشرک] بگو: آيا شما هم تسليم شده ايد؟ پس اگر تسليم شوند، قطعاً هدايت يافته اند، و اگر روي گرداندند [برتو دشوار و سخت نيايد] که آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ [پيام خدا] ست؛ و خدا به بندگان بيناست. (20) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (21) |
| کساني که پيوسته به آيات خدا کفر مي ورزند، و همواره پيامبران را به ناحق مي کشند، و از مردم کساني را که امر به عدالت مي کنند به قتل مي رسانند، پس آنان را به عذابي دردناک بشارت ده. (21) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (22) |
| آنان کساني اند که اعمالشان در دنيا و آخرت تباه و بي اثر شده، و براي آنان هيچ ياوري نخواهد بود. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |