| سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 499 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| حم (1) |
| حم (1) |
| تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2) |
| اين کتاب نازل شده از سوي خداي تواناي شکست ناپذير وحکيم است. (2) |
| إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (3) |
| به يقين در آسمان ها و زمين براي مؤمنان نشانه هايي [بر ربوبيت، حکمت و قدرت خدا] ست؛ (3) |
| وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (4) |
| و در آفرينش شما و آنچه از جنبندگان منتشر و پراکنده مي کند، براي اهل يقين نشانه هايي [بر ربوبيت، حکمت و قدرت خدا] ست؛ (4) |
| وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (5) |
| و در رفت و آمد شب و روز و آنچه را از رزق و روزي [چون باران و برف] از آسمان نازل کرده و به وسيله آن زمين را پس از مردگي اش زنده کرده است، و در گرداندن بادها [از سويي به سويي] براي مردمي که تعقّل مي کنند، نشانه هايي است. (5) |
| تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (6) |
| اين ها آيات خداست که به حقّ و راستي بر تو مي خوانيم؛ پس [اگر به اين آيات ايمان نياوردند] به کدام سخن بعد از [سخن] خدا و نشانه هايش ايمان مي آورند؟ (6) |
| وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (7) |
| واي بر هر دروغگوي گنهکار، (7) |
| يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (8) |
| که آيات خدا را در حالي که بر او مي خوانند مي شنود، آن گاه از روي سرکشي و تکبّر چنان که گويي آن را نشنيده است [بر کفر، عناد، دشمني و مخالفتش] پافشاري مي کند؛ پس او را به عذابي دردناک بشارت ده. (8) |
| وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (9) |
| و هنگامي که به چيزي از آيات ما آگاه مي شود، آن را به مسخره گيرد؛ اينانند که براي آنان عذاب خوارکننده اي خواهد بود. (9) |
| مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ ۖ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (10) |
| پيش رويشان دوزخ است، و آنچه [از ثروت، مقام، يار و ياور] به دست آورده اند و آنچه را به جاي خدا سرپرستان و معبودان خود گرفته اند، چيزي از عذاب را از آنان دفع نمي کند، و براي آنان عذابي بزرگ است. (10) |
| هَٰذَا هُدًى ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ (11) |
| اين [قرآن] سراسر هدايت است؛ و کساني که به آيات پروردگارشان کافر شدند، آنان را عذابي است از نوع عذابي بسيار سخت و دردناک. (11) |
| ۞ اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
| خداست که دريا را براي شما مسخّر و رام کرد تا کشتي ها به فرمانش در آن روان شوند و تا شما [با سفرهاي دريايي] از فضل و رزق و روزي اش بهره جوييد و تا شما [بر نعمت هايش] سپاس گزاري کنيد. (12) |
| وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (13) |
| و همه آنچه را در آسمان هاست و آنچه را در زمين است از سوي خود براي شما مسخّر و رام کرد؛ بي ترديد در اين امور براي مردمي که مي انديشند، نشانه هايي [بر ربوبيت، حکمت و قدرت خدا] ست. (13) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |