| سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 500 |
|
| قُلْ لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) |
| به مؤمنان بگو: از کساني که به روزهاي خدا [چون روز آزمايش بندگان، روز پيروزي اهل ايمان، شکست دشمنان و روز قيامت] اميد ندارند، گذشت کنند، تا [خدا] مردمي را [که تهيدست از عقايد پاک و کردار شايسته هستند، در روزي از روزهايش] به خاطر گناهاني که همواره مرتکب مي شوند، کيفر دهد. (14) |
| مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (15) |
| هرکس کار شايسته اي انجام دهد، به سود خود اوست و هرکس مرتکب بدي شود به زيان خود اوست، سپس به سوي پروردگارتان باز گردانده مي شويد. (15) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (16) |
| و همانا ما به بني اسرائيل کتاب و حکومت و نبوّت عطا کرديم، و از پاکيزه ها به آنان روزي داديم و آنان را بر جهانيان [روزگار خودشان] برتري بخشيديم. (16) |
| وَآتَيْنَاهُمْ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ ۖ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (17) |
| و دلايل روشني [در امر نبوّت و دين] در اختيار آنان قرار داديم، پس آنان [در امر نبوّت و دين] اختلاف نکردند مگر پس از آنکه [به وسيله وحي] دانش و آگاهي براي آنان آمد، اختلافشان از روي حسادت و برتري جويي در ميان خودشان بود؛ بي ترديد پروردگارت روز قيامت درباره آنچه همواره در آن اختلاف مي کردند ميانشان داوري خواهد کرد. (17) |
| ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (18) |
| سپس تو را [در امر نبوّت و دين] بر آييني ويژه و کامل قرار داديم؛ بنابراين از آن پيروي کن و از هواهاي نفساني کساني که [به حقايق] معرفت و آگاهي ندارند، پيروي مکن. (18) |
| إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۖ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ (19) |
| آنان در برابر خدا نمي توانند چيزي [از گرفتاري ها و بلاها] را از تو دفع کنند؛ و همانا ستمکاران يار و ياور يکديگرند و خدا يار و ياور پرهيزکاران است. (19) |
| هَٰذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (20) |
| اين [قرآن و آيين] وسايل بينايي و بصيرت براي مردم و سراسر هدايت و رحمت براي گروهي است که [حقايق را] باور دارند. (20) |
| أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (21) |
| آيا کساني که مرتکب گناهان شدند، گمان دارند آنان را مانند کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، قرار مي دهيم که زندگي و مرگشان يکسان باشد؟ چه بد داوري مي کنند. (21) |
| وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (22) |
| خدا آسمان ها و زمين را به حق آفريد، و تا هر کس در برابر اعمالي که انجام داده است، پاداش يابد و آنان مورد ستم قرار نمي گيرند. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |