| سوره 44 | سوره مبارکه الدخان | صفحه 496 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| حم (1) |
| حم (1) |
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) |
| سوگند به [اين] کتاب روشنگر؛ (2) |
| إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ (3) |
| به راستي ما آن را در شبي پربرکت نازل کرديم؛ زيرا که همواره بيم دهنده بوده ايم؛ (3) |
| فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) |
| در آن شب هر کار استواري [به اراده خدا] فيصله مي يابد. (4) |
| أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) |
| [نزول قرآن] کاري است [که] از نزد ما [صورت پذيرفته است؛] زيرا ما همواره فرستنده [وحي و پيامبران] بوده ايم. (5) |
| رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) |
| [همه اين واقعيات] به سبب رحمتي از سوي پروردگار توست؛ بي ترديد او شنوا وداناست. (6) |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (7) |
| [همان] پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آنهاست، اگر يقين داريد. (7) |
| لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) |
| هيچ معبودي جز او نيست، زنده مي کند و مي ميراند، پروردگار شما وپروردگار پدران پيشين شماست. (8) |
| بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) |
| [نه اينکه يقين ندارند] بلکه آنان در شک اند [و با گفتار و کردارشان با حقايق] بازي مي کنند. (9) |
| فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ (10) |
| پس به انتظار روزي باش که آسمان دودي آشکار بياورد، (10) |
| يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) |
| که همه مردم را فرا مي گيرد، اين عذابي دردناک است. (11) |
| رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) |
| [همه مي گويند:] پروردگارا! اين عذاب را از ما برطرف کن که ما ايمان مي آوريم (12) |
| أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ (13) |
| [در آن موقعيت سخت] چگونه براي آنان جاي پند گرفتن و هوشياري است و حال آنکه [پيش از اين عذاب] پيامبري روشنگر براي آنان آمد [و پند نگرفتند.] (13) |
| ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ (14) |
| آن گاه از او روي گرداندند و گفتند: تعليم يافته اي ديوانه است!! (14) |
| إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) |
| مدتي اندک عذاب را برطرف مي کنيم، ولي باز شما [به همان عقايد بي پايه و اعمال زشت] برمي گرديد! (15) |
| يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ (16) |
| [ما از آنان انتقام خواهيم گرفت آن] روزي که آنان را با قدرتي بسيار سخت بگيريم؛ زيرا که ما انتقام گيرنده ايم. (16) |
| ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17) |
| و همانا پيش از آنان قوم فرعون را آزموديم، و پيامبري بزرگوار براي آنان آمد، (17) |
| أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18) |
| که [به آنان گفت:] بندگان خدا را [که به آزار و شکنجه شما گرفتارند] به من واگذاريد؛ زيرا من براي شما فرستاده اي امينم. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |